banicja
See also: banicją
Polish
Etymology
Borrowed from Medieval Latin bannitio,[1] or from banita + -cja, from Old French banir , from Proto-Germanic *bannaną.[2]
Pronunciation
- IPA(key): /baˈɲit͡s.ja/
Audio (file) - Rhymes: -it͡sja
- Syllabification: ba‧nic‧ja
Noun
banicja f
- (historical) banishment, exile (punishment of being forbidden to enter one's home country or city, usually under penalty of death)
- Synonym: wygnanie
- (literary) exclusion (the act of not including someone)
- Synonym: wykluczenie
Declension
Declension of banicja
| singular | |
|---|---|
| nominative | banicja |
| genitive | banicji |
| dative | banicji |
| accusative | banicję |
| instrumental | banicją |
| locative | banicji |
| vocative | banicjo |
Derived terms
adjective
- banicyjny
Related terms
nouns
- banita
- banitka
verb
- banitować impf
References
- banicja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021) Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
Further reading
- banicja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- banicja in Polish dictionaries at PWN