baniaczek
Polish
Etymology
From baniak + -ek.
Pronunciation
- IPA(key): /baˈɲa.t͡ʂɛk/
Audio (file) - Rhymes: -at͡ʂɛk
- Syllabification: ba‧nia‧czek
Noun
baniaczek m inan
- (colloquial) Diminutive of baniak (“carboy, demijohn”)
Declension
Declension of baniaczek
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | baniaczek | baniaczki |
| genitive | baniaczka | baniaczków |
| dative | baniaczkowi | baniaczkom |
| accusative | baniaczek | baniaczki |
| instrumental | baniaczkiem | baniaczkami |
| locative | baniaczku | baniaczkach |
| vocative | baniaczku | baniaczki |
Related terms
adjective
- baniasty
adverb
- baniasto
nouns
- bania
- baniastość
- banieczka
- baniecznik
- baniopień
- bańka
- bańkarz
Further reading
- baniaczek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- baniaczek in Polish dictionaries at PWN