казни
Macedonian
Etymology 1
From Proto-Slavic *kazniti.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkazni]
Verb
казни • (kazni) pf (imperfective казнува)
- (transitive) to punish
Conjugation
Conjugation of казни (perfective, present in -и)
l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | казнел | казнил | adjectival participle | казнет | ||
feminine | казнела | казнила | adverbial participle | — | ||
neuter | казнело | казнило | verbal noun | — | ||
plural | казнеле | казниле | perfect participle | казнето | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |||
1st singular | казнам | казнев | казнив | — | ||
2nd singular | казниш | казнеше | казни | казни | ||
3rd singular | казни | казнеше | казни | — | ||
1st plural | казниме | казневме | казнивме | — | ||
2nd plural | казните | казневте | казнивте | казнете | ||
3rd plural | казнат | казнеа | казнија | — | ||
Compound tenses | ||||||
perfect | сум казнил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
има-perfect | имам казнето | present of има + perfect participle | ||||
pluperfect | бев казнил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
има-pluperfect | имав казнето | imperfect of има + perfect participle | ||||
има-perfect reported | сум имал казнето | perfect of има + perfect participle | ||||
future | ќе казнам | ќе + present | ||||
има-future | ќе имам казнето | future of има + perfect participle | ||||
future in the past | ќе казнев | ќе + imperfect | ||||
има-future in the past | ќе имав казнето | future in the past of има + perfect participle | ||||
future reported | ќе сум казнел | ќе + imperfect l-participle | ||||
има-future reported | ќе сум имал казнето | future reported of има + perfect participle | ||||
conditional | би казнил | би + aorist l-participle | ||||
има-conditional | би имал казнето | conditional of има + perfect participle |
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkazni]
Noun
казни • (kazni)
- indefinite plural of казна (kazna)
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [kɐzʲˈnʲi]
Verb
казни́ • (kazní)
- second-person singular imperative imperfective/perfective of казни́ть (kaznítʹ)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈkazʲnʲɪ]
Noun
ка́зни • (kázni) f inan or f inan pl
- inflection of казнь (kaznʹ):
- genitive/dative/prepositional singular
- nominative/accusative plural