йылме
Eastern Mari
Йылме (1)
Etymology
From Proto-Mari *jĭlmə, from Proto-Uralic *ńälmä. Cognate with Hungarian nyelv.
Noun
йылме • (jylme)
- (body) tongue (organ in the mouth used for moving food around, tasting, and speaking)
- йылме дене нулаш — to lick with one's tongue
- йылмaым пурлащ — to bite one's tongue
- йылмaым кучаш — to hold one's tongue, to keep one's mouth shut
- (linguistics) language (a set of words and grammar rules understood and used for communication by a given community)
- марий йылме — the Mari language
- финн йылме-влак — Finnish (= Balto-Fennic) languages
- йот йылме — a foreign language
- йылме-влакым тунемаш — to study languages
- йылмым туныкташ — to teach a language
- йылме курс — language course
- йылме закон — language law
- (stylistics) language (a specific way of using a language; a certain speech register)
- кутырымо йылме — spoken language
- литератур йылме — literary, standard language
Inflection
Possessed forms of йылме
| singular | plural | |
|---|---|---|
| 1st person | йылмeм (jylmem) | йылмына (jylmyna) |
| 2nd person | йылмeт (jylmet) | йылмыда (jylmyda) |
| 3rd person | йылмыже (jylmyže) | йылмышт (jylmyšt) |
Declension of йылме (non-possessed forms)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | йылме (jylme) | йылме-влак (jylme-vlak) |
| accusative | йылмым (jylmym) | йылме-влакым (jylme-vlakym) |
| genitive | йылмын (jylmyn) | йылме-влакын (jylme-vlakyn) |
| dative | йылмылан (jylmylan) | йылме-влаклан (jylme-vlaklan) |
| comitative | йылмыге (jylmyge) | йылме-влакге (jylme-vlakge) |
| comparative | йылмыла (jylmyla) | йылме-влакла (jylme-vlakla) |
| inessive | йылмыште (jylmyšte) | йылме-влакыште (jylme-vlakyšte) |
| illative (short) | йылмыш (jylmyš) | йылме-влакыш (jylme-vlakyš) |
| illative (long) | йылмышке (jylmyške) | йылме-влакышке (jylme-vlakyške) |
| lative | йылмеш (jylmeš) | йылме-влакеш (jylme-vlakeš) |