Bangen
German
Noun
Bangen n (genitive Bangens, no plural)
- gerund of bangen
Declension
Declension of Bangen (uncountable)
singular | |||
---|---|---|---|
indef. | def. | noun | |
nominative | ein | das | Bangen |
genitive | eines | des | Bangens |
dative | einem | dem | Bangen |
accusative | ein | das | Bangen |