bandytka
See also: bandytką
Polish
Etymology
From bandyta + -ka.
Pronunciation
- IPA(key): /banˈdɨt.ka/
Audio (file) - Rhymes: -ɨtka
- Syllabification: ban‧dyt‧ka
Noun
bandytka f (masculine bandyta)
- female equivalent of bandyta (“bandit, highwayman”)
- (colloquial, derogatory) female equivalent of bandyta (“thug”) (someone with an intimidating and unseemly appearance and mannerisms)
Declension
Declension of bandytka
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | bandytka | bandytki |
genitive | bandytki | bandytek |
dative | bandytce | bandytkom |
accusative | bandytkę | bandytki |
instrumental | bandytką | bandytkami |
locative | bandytce | bandytkach |
vocative | bandytko | bandytki |
Related terms
adjective
- bandycki
nouns
- bandyctwo
- bandytyzm
- bandzior
Further reading
- bandytka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bandytka in Polish dictionaries at PWN