изгони
Macedonian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈizɡɔni]
Verb
изгони • (izgoni) pf (imperfective гони)
- (transitive) to exile, banish
Conjugation
Conjugation of изгони (perfective, present in -и)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | изгонел | изгонил | adjectival participle | изгонет | ||
| feminine | изгонела | изгонила | adverbial participle | — | ||
| neuter | изгонело | изгонило | verbal noun | — | ||
| plural | изгонеле | изгониле | perfect participle | изгонето | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | изгонам | изгонев | изгонив | — | ||
| 2nd singular | изгониш | изгонеше | изгони | изгони | ||
| 3rd singular | изгони | изгонеше | изгони | — | ||
| 1st plural | изгониме | изгоневме | изгонивме | — | ||
| 2nd plural | изгоните | изгоневте | изгонивте | изгонете | ||
| 3rd plural | изгонат | изгонеа | изгонија | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум изгонил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | имам изгонето | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев изгонил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав изгонето | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал изгонето | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе изгонам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам изгонето | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе изгонев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав изгонето | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум изгонел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал изгонето | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би изгонил | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би имал изгонето | conditional of има + perfect participle | ||||
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [ɪzɡɐˈnʲi]
Verb
изгони́ • (izgoní)
- second-person singular imperative perfective of изгна́ть (izgnátʹ)