забунити
Serbo-Croatian
Etymology
за- + бунити
Pronunciation
- IPA(key): /zabǔːniti/
- Hyphenation: за‧бу‧ни‧ти
Verb
забу́нити pf (Latin spelling zabúniti)
- (reflexive) to make a mistake, be mistaken
Conjugation
Conjugation of забунити
Infinitive: забунити | Present verbal adverb: — | Past verbal adverb: забу́нӣвши | Verbal noun: — | ||||
Number | Singular | Plural | |||||
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd | |
Verbal forms | ја | ти | он / она / оно | ми | ви | они / оне / она | |
Present | забуним | забуниш | забуни | забунимо | забуните | забуне | |
Future | Future I | забунит ћу1 забунићу | забунит ћеш1 забунићеш | забунит ће1 забуниће | забунит ћемо1 забунићемо | забунит ћете1 забунићете | забунит ће1 забуниће |
Future II | будем забунио2 | будеш забунио2 | буде забунио2 | будемо забунили2 | будете забунили2 | буду забунили2 | |
Past | Perfect | забунио сам2 | забунио си2 | забунио je2 | забунили смо2 | забунили сте2 | забунили су2 |
Pluperfect3 | био сам забунио2 | био си забунио2 | био је забунио2 | били смо забунили2 | били сте забунили2 | били су забунили2 | |
Aorist | забуних | забуни | забуни | забунисмо | забунисте | забунише | |
Conditional I | забунио бих2 | забунио би2 | забунио би2 | забунили бисмо2 | забунили бисте2 | забунили би2 | |
Conditional II | био бих забунио2 | био би забунио2 | био би забунио2 | били бисмо забунили2 | били бисте забунили2 | били би забунили2 | |
Imperative | — | забуни | — | забунимо | забуните | — | |
Active past participle | забунио m / забунила f / забунило n | забунили m / забуниле f / забунила n | |||||
1 Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic. 2 For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively. 3 Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped. * Note: The aorist and imperfect have nowadays fallen into disuse and as such they are found only in literary texts; routinely replaced by the past perfect in both formal and colloquial speech. |
Related terms
- забуњи́вати impf