дъчи
Old East Slavic
Etymology
From Proto-Slavic *dъ̏ťi, from Proto-Balto-Slavic *duktḗ, from Proto-Indo-European *dʰugh₂tḗr.
Pronunciation
- (ca. 9th CE) IPA(key): /ˈdʊt͡ɕi/
- (ca. 11th CE) IPA(key): /ˈdʊt͡ɕi/
- (ca. 13th CE) IPA(key): /ˈdɔt͡ɕi/
- Hyphenation: дъ‧чи
Noun
дъчи (dŭči) f
- daughter
Declension
Declension of дъчи (r-stem)
Singular | Dual | Plural | |
---|---|---|---|
Nominative | дъчи dŭči | дъчери dŭčeri | дъчере dŭčere |
Genitive | дъчере dŭčere | дъчеру dŭčeru | дъчеръ dŭčerŭ |
Dative | дъчери dŭčeri | дъчерьма dŭčerĭma | дъчерьмъ dŭčerĭmŭ |
Accusative | дъчерь dŭčerĭ | дъчери dŭčeri | дъчери dŭčeri |
Instrumental | дъчерьѭ dŭčerĭjǫ | дъчерьма dŭčerĭma | дъчерьми dŭčerĭmi |
Locative | дъчере dŭčere | дъчеру dŭčeru | дъчерьхъ dŭčerĭxŭ |
Vocative | дъчи dŭči | дъчери dŭčeri | дъчере dŭčere |
Descendants
- Belarusian: дачка́ (dačká), (adjectival) даччы́н (daččýn)
- Russian: дочь (dočʹ) (genitive: до́чери (dóčeri)), (adjectival) доче́рний (dočérnij)
- Ukrainian: дочка́ (dočká), (adjectival) дочі́рній (dočírnij)
References
- Sreznevsky, Izmail I. (1893), “дъчи”, in Матеріалы для Словаря древне-русскаго языка по письменнымъ памятникамъ [Materials for the Dictionary of the Old East Slavic Language Based on Written Monuments] (in Russian), volume 1 (А – К), Saint Petersburg: Department of Russian Language and Literature of the Imperial Academy of Sciences, column 762