душман
Kumyk
Etymology
From Persian دشمن (dušman).
Noun
душман • (duşman)
- enemy, foe
Declension
Declension of душман (duşman)
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| nominative | душман (duşman) | душманлар (duşmanlar) |
| accusative | душманны (duşmannı) | душманланы (duşmanlanı) |
| dative | душмангъа (duşmanğa) | душманлагъа (duşmanlağa) |
| locative | душманда (duşmanda) | душманларда (duşmanlarda) |
| ablative | душмандан (duşmandan) | душманлардан (duşmanlardan) |
| genitive | душманны (duşmannı) | душманланы (duşmanlanı) |
Possessive forms of душман (duşman)
| 1sg | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | душманым (duşmanım) | душманларым (duşmanlarım) |
| accusative | душманымны (duşmanımnı) | душманларымны (duşmanlarımnı) |
| dative | душманымгъа (duşmanımğa) | душманларыма (duşmanlarıma) |
| locative | душманымда (duşmanımda) | душманларымда (duşmanlarımda) |
| ablative | душманымдан (duşmanımdan) | душманларымдан (duşmanlarımdan) |
| genitive | душманымны (duşmanımnı) | душманларымны (duşmanlarımnı) |
| 1pl | Singular | Plural |
| nominative | душманыбыз (duşmanıbız) | душманларыбыз (duşmanlarıbız) |
| accusative | душманыбызны (duşmanıbıznı) | душманларыбызны (duşmanlarıbıznı) |
| dative | душманыбызгъа (duşmanıbızğa) | душманларыбызгъа (duşmanlarıbızğa) |
| locative | душманыбызда (duşmanıbızda) | душманларыбызда (duşmanlarıbızda) |
| ablative | душманыбыздан (duşmanıbızdan) | душманларыбыздан (duşmanlarıbızdan) |
| genitive | душманыбызны (duşmanıbıznı) | душманларыбызны (duşmanlarıbıznı) |
| 2sg | Singular | Plural |
| nominative | душманынгъ (duşmanınğ) | душманларынгъ (duşmanlarınğ) |
| accusative | душманынгъны (duşmanınğnı) | душманларынгъны (duşmanlarınğnı) |
| dative | душманынгъа (duşmanınğa) | душманларынгъа (duşmanlarınğa) |
| locative | душманынгъда (duşmanınğda) | душманларынгъда (duşmanlarınğda) |
| ablative | душманынгъдан (duşmanınğdan) | душманларынгъдан (duşmanlarınğdan) |
| genitive | душманынгъны (duşmanınğnı) | душманларынгъны (duşmanlarınğnı) |
| 2pl | Singular | Plural |
| nominative | душманыгъыз (duşmanığız) | душманларыгъыз (duşmanlarığız) |
| accusative | душманыгъызны (duşmanığıznı) | душманларыгъызны (duşmanlarığıznı) |
| dative | душманыгъызгъа (duşmanığızğa) | душманларыгъызгъа (duşmanlarığızğa) |
| locative | душманыгъызда (duşmanığızda) | душманларыгъызда (duşmanlarığızda) |
| ablative | душманыгъыздан (duşmanığızdan) | душманларыбыздан (duşmanlarıbızdan) |
| genitive | душманыгъызны (duşmanığıznı) | душманларыгъызны (duşmanlarığıznı) |
| 3 | Singular | Plural |
| nominative | душманы (duşmanı) | душманлары (duşmanları) |
| accusative | душманын (duşmanın) | душманларын (duşmanların) |
| dative | душманына (duşmanına) | душманларына (duşmanlarına) |
| locative | душманында (duşmanında) | душманларында (duşmanlarında) |
| ablative | душманындан (duşmanından) | душманларындан (duşmanlarından) |
| genitive | душманыны (duşmanını) | душманларыны (duşmanlarını) |
Further reading
- душман in Kumyksko-russkij slovarʹ, 2013
Macedonian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish دشمان (düşman), from Persian دشمن (došman).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈduʃman]
Audio (file)
Noun
душман • (dušman) m (plural душмани, feminine душманка, related adjective душмански)
- enemy, fiend (an aggressive one)
Declension
Declension of душман
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | душман | душмани |
| definite unspecified | душманот | душманите |
| definite proximal | душманов | душманиве |
| definite distal | душманон | душманине |
| vocative | душману | душмани |
| count form | — | душмана |
Russian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish دشمان (düşman), from Persian دشمن (došman).
Pronunciation
- IPA(key): [dʊʂˈman]
Noun
душма́н • (dušmán) m anim (genitive душма́на, nominative plural душма́ны, genitive plural душма́нов)
- (Turkestan, Afghanistan) mujahid, enemy
Declension
Declension of душма́н (anim masc-form hard-stem accent-a)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | душма́н dušmán | душма́ны dušmány |
| genitive | душма́на dušmána | душма́нов dušmánov |
| dative | душма́ну dušmánu | душма́нам dušmánam |
| accusative | душма́на dušmána | душма́нов dušmánov |
| instrumental | душма́ном dušmánom | душма́нами dušmánami |
| prepositional | душма́не dušmáne | душма́нах dušmánax |
Serbo-Croatian
Alternative forms
- ду̏шманин
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish دشمان (düşman), from Persian دشمن (došman). Akin to душма̀нлук and ди̑н-ду̏шман.
Pronunciation
- (dùšmān): IPA(key): /dûʃman/
- (dùšmān): IPA(key): /dǔʃmaːn/
- Hyphenation: душ‧ман
Noun
ду̏шман m (Latin spelling dȕšman) orду̀шма̄н m (Latin spelling dùšmān)
- (expressively) enemy
- 1993, Бајага и Инструктори (lyrics and music), “Ово је Балкан”, in Музика на струју, Продукција Стиг, performed by Бајага и Инструктори:
- Ту свако може бити
Душман и брат
Сваких педесет лета избија рат.- Here anyone can be
Enemy and brother
Every fifty years erupts the war.
- Here anyone can be
-
Declension
Declension of душман
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | душман | душмани |
| genitive | душмана | душмана |
| dative | душману | душманима |
| accusative | душмана | душмане |
| vocative | душмане | душмани |
| locative | душману | душманима |
| instrumental | душманом | душманима |
Synonyms
- nèprijatelj
References
- “душман” in Hrvatski jezični portal
- Škaljić, Abdulah (1966) Turcizmi u srpskohrvatskom jeziku, Sarajevo: Svjetlost, page 229
Tajik
Noun
| Dari | دشمن |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | душман (dušman) |
душман • (dušman) (plural душманон)
- enemy
- Баъд аз 3 соли ҷанг бо душманони дохиливу хориҷӣ болшевикон тавонистанд ҳакимятро дар собиқ Империяи Русия ба даст оранд. ― Baʾd az 3 soli jang bo dušmanoni doxilivu xorijī bolševikon tavonistand hakimyatro dar sobiq Imperiyayi Rusiya ba dast orand. ― (please add an English translation of this usage example)
Inflection
Inflection of душман
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| bare | душман dušman | душманон dušmanon1 | |
| definite object | душманро dušmanro | душманонро dušmanonro1 | |
| izofa | душмани dušmani | душманони dušmanoni1 | |
| indefinite, definite relative | bare | dušmane | — |
| object | душманеро dušmanero | — | |
1The plural form in -ҳо (-ho) (душманҳо (dušmanho)), is also acceptable.
Possessive forms of душман
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| bare | 1st singular | душманам dušmanam | душманонам dušmanonam1 |
| 2nd singular | душманат dušmanat | душманонат dušmanonat1 | |
| 3rd singular | душманаш dušmanaš | душманонаш dušmanonaš1 | |
| 1st plural | душманамон dušmanamon | душманонамон dušmanonamon1 | |
| 2nd plural | душманатон dušmanaton | душманонатон dušmanonaton1 | |
| 3rd plural | душманашон dušmanašon | душманонашон dušmanonašon1 | |
| definite object | 1st singular | душманамро dušmanamro | душманонамро dušmanonamro1 |
| 2nd singular | душманатро dušmanatro | душманонатро dušmanonatro1 | |
| 3rd singular | душманашро dušmanašro | душманонашро dušmanonašro1 | |
| 1st plural | душманамонро dušmanamonro | душманонамонро dušmanonamonro1 | |
| 2nd plural | душманатонро dušmanatonro | душманонатонро dušmanonatonro1 | |
| 3rd plural | душманашонро dušmanašonro | душманонашонро dušmanonašonro1 | |
1The plural form in -ҳо (-ho) (душманҳо (dušmanho)), is also acceptable.
Related terms
- душманӣ (dušmanī)