духовник
Macedonian
Etymology
From Proto-Slavic *duxovьnikъ. Compare Old Czech duchovník.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈduxɔvnik]
Noun
духовник • (duhovnik) m (related adjective духовнички)
- priest, chaplain, spiritual father
Declension
Declension of духовник
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | духовник | духовници |
definite unspecified | духовникот | духовниците |
definite proximal | духовников | духовнициве |
definite distal | духовникон | духовницине |
vocative | духовнику | духовници |
count form | — | духовника |
Russian
Etymology
From Old East Slavic духовьникъ (duxovĭnikŭ), from Proto-Slavic *duxovьnikъ. Compare Old Czech duchovník.
Pronunciation
- IPA(key): [dʊxɐvˈnʲik]
Noun
духовни́к • (duxovník) m anim (genitive духовника́, nominative plural духовники́, genitive plural духовнико́в)
- (religion) father confessor, chaplain, spiritual father
Declension
Declension of духовни́к (anim masc-form velar-stem accent-b)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | духовни́к duxovník | духовники́ duxovnikí |
genitive | духовника́ duxovniká | духовнико́в duxovnikóv |
dative | духовнику́ duxovnikú | духовника́м duxovnikám |
accusative | духовника́ duxovniká | духовнико́в duxovnikóv |
instrumental | духовнико́м duxovnikóm | духовника́ми duxovnikámi |
prepositional | духовнике́ duxovniké | духовника́х duxovnikáx |
Serbo-Croatian
Etymology
From Proto-Slavic *duxovьnikъ. Compare Old Czech duchovník.
Pronunciation
- IPA(key): /duxǒʋniːk/
Noun
духо̀внӣк m (Latin spelling duhòvnīk)
- cleric, priest, monk
Declension
Declension of духовник
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | духовник | духовници |
genitive | духовника | духовника |
dative | духовнику | духовницима |
accusative | духовник | духовнике |
vocative | духовниче | духовници |
locative | духовнику | духовницима |
instrumental | духовником | духовницима |