baloniarz
Polish
Etymology
From balon + -arz. First attested in 1863.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /baˈlɔ.ɲaʂ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔɲaʂ
- Syllabification: ba‧lo‧niarz
Noun
baloniarz m pers
- (aeronautics) balloonist
- Synonym: (literary) aeronauta
- (colloquial) balloon salesman
- (colloquial) balloon clown (a clown that works with balloons)
Declension
Declension of baloniarz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | baloniarz | baloniarze |
| genitive | baloniarza | baloniarzy |
| dative | baloniarzowi | baloniarzom |
| accusative | baloniarza | baloniarzy |
| instrumental | baloniarzem | baloniarzami |
| locative | baloniarzu | baloniarzach |
| vocative | baloniarzu | baloniarze |
Derived terms
adjective
- baloniarski
noun
- baloniarstwo
Related terms
adjectives
- baloniasty
- balonikowy
- balonowaty
- balonowy
adverb
- baloniasto
nouns
- balon
- balonek
- balonet
- balonfok
- balonik
- balonikowanie
- balonówka
References
- Adam Wiazulicz Matkowski (1863) Bajki i powiastki dla mlodziezy wiejskiej, Kaufman, page 40: “Sławią baloniarzy, że z górnych ółtarzy Patrzają na ziemię, Jak na ludzkie brzemię, A ludziska w dali, Bardzo bardzo mali!!!”
- baloniarz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- baloniarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- baloniarz in Polish dictionaries at PWN