дошман
Bashkir
Etymology
From Persian دشمن (došman).
Pronunciation
- IPA(key): [dʊ̞ʂˈmɑn]
- Hyphenation: дош‧ман
Noun
дошман • (došman)
- enemy, foe
- Кисәге дуҫ бөгөн дошман булды.
- Kisäge duθ bögön došman buldï.
- Yesterday's friend today has turned enemy.
- Алйот дуҫтан аҡыллы дошман артыҡ.
- Alyot duθtan aqïllï došman artïq.
- An intelligent enemy is better than a stupid friend.
Declension
Inflection of дошман (došman)
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | дошман (došman) | дошмандар (došmandar) |
definite genitive | дошмандың (došmandïñ) | дошмандарҙың (došmandarðïñ) |
dative | дошманға (došmanğa) | дошмандарға (došmandarğa) |
definite accusative | дошманды (došmandï) | дошмандарҙы (došmandarðï) |
locative | дошманда (došmanda) | дошмандарҙа (došmandarða) |
ablative | дошмандан (došmandan) | дошмандарҙан (došmandarðan) |
Synonyms
- (enemy in war) яу (yaw)
Tatar
Noun
дошман • (doşman)
- opponent, enemy.