достоинъ
Old Church Slavonic
Etymology
From до- (do-) + стоинъ (stoinŭ).
Adjective
достоинъ • (dostoinŭ)
- worthy, deserve
- from the Homily against the Bogumils, 181-184:
- аще бо земьнаѥго цѣсарꙗ врагомъ иже бѫдетъ дроугъ то нѣстъ и житию достоинъ нъ съ врагꙑ ѥго оумираѥтъ
- ašte bo zemĭnajego cěsarja vragomŭ iže bǫdetŭ drugŭ to něstŭ i žitiju dostoinŭ nŭ sŭ vragy jego umirajetŭ
- If a man who allies himself to the enemies of an earthly king does not even deserve to live, but is put to death along with them
- from the Homily against the Bogumils, 181-184:
Declension
This entry needs an inflection-table template.
References
- Старославянский словарь (по рукописям X-XI веков), Русский язык, Москва 1994
Old East Slavic
Etymology
From Proto-Slavic *dostojьnъ. Cognate with Old Church Slavonic достоинъ (dostoinŭ).
Pronunciation
- (ca. 9th CE) IPA(key): /dɔˈstɔjɪnʊ/
- (ca. 11th CE) IPA(key): /dɔˈstɔjɪnʊ/
- (ca. 13th CE) IPA(key): /dɔˈstɔjin/
- Hyphenation: до‧сто‧и‧нъ
Adjective
достоинъ (dostoinŭ)
- worthy
- decent, appropriate
Declension
Short declension of достоинъ (hard o/a stem)
Singular | Dual | Plural | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masculine | Neuter | Feminine | Masculine | Neuter | Feminine | Masculine | Neuter | Feminine | |
Nominative | достоинъ dostoinŭ | достоино dostoino | достоина dostoina | достоина dostoina | достоинѣ dostoině | достоини dostoini | достоина dostoina | достоинꙑ dostoiny | |
Genitive | достоина dostoina | достоинꙑ dostoiny | достоину dostoinu | достоину dostoinu | достоинъ dostoinŭ | достоинъ dostoinŭ | |||
Dative | достоину dostoinu | достоинѣ dostoině | достоинома dostoinoma | достоинама dostoinama | достоиномъ dostoinomŭ | достоинамъ dostoinamŭ | |||
Accusative | достоинъ dostoinŭ | достоино dostoino | достоинѫ dostoinǫ | достоина dostoina | достоинѣ dostoině | достоини dostoini | достоина dostoina | достоинꙑ dostoiny | |
Instrumental | достоинъмь dostoinŭmĭ | достоиноѭ dostoinojǫ | достоинома dostoinoma | достоинама dostoinama | достоинꙑ dostoiny | достоинами dostoinami | |||
Locative | достоинѣ dostoině | достоинѣ dostoině | достоину dostoinu | достоину dostoinu | достоинѣхъ dostoiněxŭ | достоинахъ dostoinaxŭ |
Long declension of достоинъ (hard o/a stem)
Singular | Dual | Plural | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masculine | Neuter | Feminine | Masculine | Neuter | Feminine | Masculine | Neuter | Feminine | |
Nominative | достоинꙑи dostoinyj | достоиное dostoinoe | достоинаꙗ dostoinaja | достоинаꙗ dostoinaja | достоинѣи dostoiněj | достоинии dostoinij | достоинаꙗ dostoinaja | достоинꙑѣ dostoinyě | |
Genitive | достоиного dostoinogo | достоинꙑѣ dostoinyě | достоиную dostoinuju | достоиную dostoinuju | достоинꙑихъ dostoinyjxŭ | достоинꙑихъ dostoinyjxŭ | |||
Dative | достоиному dostoinomu | достоинои dostoinoi | достоинꙑима dostoinyjma | достоинꙑима dostoinyjma | достоинꙑимъ dostoinyjmŭ | достоинꙑимъ dostoinyjmŭ | |||
Accusative | достоинꙑи dostoinyj | достоиное dostoinoe | достоинѫѭ dostoinǫjǫ | достоинаꙗ dostoinaja | достоинѣи dostoiněj | достоинꙑѣ dostoinyě | достоинаꙗ dostoinaja | достоинꙑѣ dostoinyě | |
Instrumental | достоинꙑимь dostoinyjmĭ | достоиноѭ dostoinojǫ | достоинꙑима dostoinyjma | достоинꙑима dostoinyjma | достоинꙑими dostoinyjmi | достоинꙑими dostoinyjmi | |||
Locative | достоиномь dostoinomĭ | достоинои dostoinoi | достоиную dostoinuju | достоиную dostoinuju | достоинꙑихъ dostoinyjxŭ | достоинꙑихъ dostoinyjxŭ |
Derived terms
- достоиньство (dostoinĭstvo)
Descendants
- Old Ruthenian:
- Belarusian: дасто́йны (dastójny)
- Ukrainian: досто́йний (dostójnyj)
- Russian: досто́йный (dostójnyj)
References
- Sreznevsky, Izmail I. (1893), “достоиныи”, in Матеріалы для Словаря древне-русскаго языка по письменнымъ памятникамъ [Materials for the Dictionary of the Old East Slavic Language Based on Written Monuments] (in Russian), volume 1 (А – К), Saint Petersburg: Department of Russian Language and Literature of the Imperial Academy of Sciences, column 714