догони
Macedonian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdɔɡɔni]
Verb
догони • (dogoni) pf (imperfective догонува)
- (transitive) to chase someone up to a specified location
Conjugation
Conjugation of догони (perfective, present in -и)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | догонел | догонил | adjectival participle | догонет | ||
| feminine | догонела | догонила | adverbial participle | — | ||
| neuter | догонело | догонило | verbal noun | — | ||
| plural | догонеле | догониле | perfect participle | догонето | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | догонам | догонев | догонив | — | ||
| 2nd singular | догониш | догонеше | догони | догони | ||
| 3rd singular | догони | догонеше | догони | — | ||
| 1st plural | догониме | догоневме | догонивме | — | ||
| 2nd plural | догоните | догоневте | догонивте | догонете | ||
| 3rd plural | догонат | догонеа | догонија | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум догонил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | имам догонето | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев догонил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав догонето | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал догонето | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе догонам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам догонето | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе догонев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав догонето | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум догонел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал догонето | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би догонил | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би имал догонето | conditional of има + perfect participle | ||||
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [dəɡɐˈnʲi]
Verb
догони́ • (dogoní)
- second-person singular imperative perfective of догна́ть (dognátʹ)