двојбен
Serbo-Croatian
Etymology
From дво̀јити.
Pronunciation
- IPA(key): /dʋǒjben/
- Hyphenation: двој‧бен
Adjective
дво̀јбен (definite дво̀јбенӣ, Latin spelling dvòjben)
- doubtful
Declension
indefinite forms
singular | masculine | feminine | neuter | |
---|---|---|---|---|
nominative | двојбен | двојбена | двојбено | |
genitive | двојбена | двојбене | двојбена | |
dative | двојбену | двојбеној | двојбену | |
accusative | inanimate animate | двојбен двојбена | двојбену | двојбено |
vocative | двојбен | двојбена | двојбено | |
locative | двојбену | двојбеној | двојбену | |
instrumental | двојбеним | двојбеном | двојбеним | |
plural | masculine | feminine | neuter | |
nominative | двојбени | двојбене | двојбена | |
genitive | двојбених | двојбених | двојбених | |
dative | двојбеним(а) | двојбеним(а) | двојбеним(а) | |
accusative | двојбене | двојбене | двојбена | |
vocative | двојбени | двојбене | двојбена | |
locative | двојбеним(а) | двојбеним(а) | двојбеним(а) | |
instrumental | двојбеним(а) | двојбеним(а) | двојбеним(а) |
definite forms
singular | masculine | feminine | neuter | |
---|---|---|---|---|
nominative | двојбени | двојбена | двојбено | |
genitive | двојбеног(а) | двојбене | двојбеног(а) | |
dative | двојбеном(у/е) | двојбеној | двојбеном(у/е) | |
accusative | inanimate animate | двојбени двојбеног(а) | двојбену | двојбено |
vocative | двојбени | двојбена | двојбено | |
locative | двојбеном(е/у) | двојбеној | двојбеном(е/у) | |
instrumental | двојбеним | двојбеном | двојбеним | |
plural | masculine | feminine | neuter | |
nominative | двојбени | двојбене | двојбена | |
genitive | двојбених | двојбених | двојбених | |
dative | двојбеним(а) | двојбеним(а) | двојбеним(а) | |
accusative | двојбене | двојбене | двојбена | |
vocative | двојбени | двојбене | двојбена | |
locative | двојбеним(а) | двојбеним(а) | двојбеним(а) | |
instrumental | двојбеним(а) | двојбеним(а) | двојбеним(а) |
References
- “двојбен” in Hrvatski jezični portal