гологуз
Serbo-Croatian
Etymology 1
From голо- + гуз.
Pronunciation
- IPA(key): /ɡolǒɡuz/
- Hyphenation: го‧ло‧гуз
Adjective
голо̀гуз (definite голо̀гузӣ, Latin spelling gològuz)
- bare-bottomed
- (derogatory) penniless, very poor
Declension
indefinite forms
singular | masculine | feminine | neuter | |
---|---|---|---|---|
nominative | гологуз | гологуза | гологузо | |
genitive | гологуза | гологузе | гологуза | |
dative | гологузу | гологузој | гологузу | |
accusative | inanimate animate | гологуз гологуза | гологузу | гологузо |
vocative | гологуз | гологуза | гологузо | |
locative | гологузу | гологузој | гологузу | |
instrumental | гологузим | гологузом | гологузим | |
plural | masculine | feminine | neuter | |
nominative | гологузи | гологузе | гологуза | |
genitive | гологузих | гологузих | гологузих | |
dative | гологузим(а) | гологузим(а) | гологузим(а) | |
accusative | гологузе | гологузе | гологуза | |
vocative | гологузи | гологузе | гологуза | |
locative | гологузим(а) | гологузим(а) | гологузим(а) | |
instrumental | гологузим(а) | гологузим(а) | гологузим(а) |
definite forms
singular | masculine | feminine | neuter | |
---|---|---|---|---|
nominative | гологузи | гологуза | гологузо | |
genitive | гологузог(а) | гологузе | гологузог(а) | |
dative | гологузом(у/е) | гологузој | гологузом(у/е) | |
accusative | inanimate animate | гологузи гологузог(а) | гологузу | гологузо |
vocative | гологузи | гологуза | гологузо | |
locative | гологузом(е/у) | гологузој | гологузом(е/у) | |
instrumental | гологузим | гологузом | гологузим | |
plural | masculine | feminine | neuter | |
nominative | гологузи | гологузе | гологуза | |
genitive | гологузих | гологузих | гологузих | |
dative | гологузим(а) | гологузим(а) | гологузим(а) | |
accusative | гологузе | гологузе | гологуза | |
vocative | гологузи | гологузе | гологуза | |
locative | гологузим(а) | гологузим(а) | гологузим(а) | |
instrumental | гологузим(а) | гологузим(а) | гологузим(а) |
Etymology 2
From голо̀гуз.
Pronunciation
- IPA(key): /ɡolǒɡuz/
- Hyphenation: го‧ло‧гуз
Noun
голо̀гуз m (Latin spelling gològuz)
- a bare-bottomed person
- (derogatory) pauper (very poor)
Declension
Declension of гологуз
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | гологуз | гологузи |
genitive | гологуза | гологуза |
dative | гологузу | гологузима |
accusative | гологуз | гологузе |
vocative | гологуже | гологузи |
locative | гологузу | гологузима |
instrumental | гологузом | гологузима |
References
- “гологуз” in Hrvatski jezični portal
- “гологуз” in Hrvatski jezični portal