вооружи
Macedonian
Pronunciation
- IPA(key): [vɔˈɔɾuʒi]
Verb
вооружи • (vooruži) pf (imperfective вооружува)
- (transitive) to arm
Conjugation
Conjugation of вооружи (perfective, present in -и)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | вооружел | вооружил | adjectival participle | вооружен | ||
| feminine | вооружела | вооружила | adverbial participle | — | ||
| neuter | вооружело | вооружило | verbal noun | — | ||
| plural | вооружеле | вооружиле | perfect participle | вооружено | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | вооружам | вооружев | вооружив | — | ||
| 2nd singular | вооружиш | вооружеше | вооружи | вооружи | ||
| 3rd singular | вооружи | вооружеше | вооружи | — | ||
| 1st plural | вооружиме | вооружевме | вооруживме | — | ||
| 2nd plural | вооружите | вооружевте | вооруживте | вооружете | ||
| 3rd plural | вооружат | вооружеа | вооружија | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум вооружил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | имам вооружено | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев вооружил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав вооружено | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал вооружено | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе вооружам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам вооружено | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе вооружев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав вооружено | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум вооружел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал вооружено | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би вооружил | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би имал вооружено | conditional of има + perfect participle | ||||
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [vɐɐrʊˈʐɨ]
Verb
вооружи́ • (vooruží)
- second-person singular imperative perfective of вооружи́ть (vooružítʹ)