balandrán
Galician
Etymology
From Old Galician and Old Portuguese balandrao, from Old Occitan balandran, from Old Occitan balandrà (“to swing”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /balanˈdɾaŋ/
Noun
balandrán m (plural balandráns)
- (dated) long heavy robe
- a type of clerical robe; a cassock.
- swing (hanging sit)
- Synonyms: bambán, randeeira
Adjective
balandrán m (feminine singular balandrana, masculine plural balandráns, feminine plural balandranas)
- shabby
References
- “balandrao” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “balandr” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “balandrán” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “balandrán” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “balandrán” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- Joan Coromines; José A. Pascual (1983–1991), “balandrán”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Spanish
Etymology
From Old Occitan balandran.
Noun
balandrán m (plural balandranes)
- a type of clerical robe; a cassock
Further reading
- “balandrán”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014