владар
Macedonian
Etymology
From Proto-Slavic *voldařь.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvɫadar]
Noun
владар • (vladar) m
- ruler
Declension
Declension of владар
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | владар | владари |
| definite unspecified | владарот | владарите |
| definite proximal | владаров | владариве |
| definite distal | владарон | владарине |
| vocative | владаре | владари |
| count form | — | владара |
Serbo-Croatian
Etymology
From Proto-Slavic *voldařь.
Pronunciation
- IPA(key): /ʋlǎdaːr/
- Hyphenation: вла‧дар
Noun
вла̀да̄р m (Latin spelling vlàdār)
- ruler (person who rules or governs)
Declension
Declension of владар
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | вла̀да̄р | владари |
| genitive | влада́ра | владара |
| dative | владару | владарима |
| accusative | владара | владаре |
| vocative | владару | владари |
| locative | владару | владарима |
| instrumental | владарем | владарима |
Related terms
- вла́дати
- вла́да