бығау

бығау

Bashkir

Бығау.

Etymology

From Proto-Turkic *bukagu (“fetter, chain, string”).

Cognate withOld Uyghur [script needed] (boqağu, “fetter”)[1];Kazakh бұғау (buğaw),Uzbek boʻgʻov,Turkish bukağı (“fetter, manacle”),Yakut бакаайы (bakaayı, “horse hobble”),Chuvash пӑхав (păhav, “iron manacles”),etc.

Pronunciation

• IPA^(key): [bɯ̞ˈʁɑw]
• Hyphenation: бы‧ғау

Noun

бығау • (bïğaw)

1. fetter, shackle, manacle

   Уны әллә нисә тапҡыр тотоп, аяҡ-ҡулына бығау, сылбыр һалғандар, ә ул сылбырҙарҙы өҙгән, бығауҙарҙы ватҡан.https://ibt.org.ru/ru/text?m=BSK&l=Mark.5&g=1

   Unï ällä nisä tapqïr totop, ayaq-qulïna bïğaw, sïlbïr halğandar, ä ul sïlbïrðarðï öðgän, bïğawðarðï vatqan.

   Many times, he was caught, (and) shackles and chains were put on his feet and hands, but he tore the chains apart and broke the shackles.

   (Mark 5:4)

Declension

Inflection of бығау (bïğaw)

	singular	plural
absolute	бығау (bïğaw)	бығауҙар (bïğawðar)
definite genitive	бығауҙың (bïğawðïñ)	бығауҙарҙың (bïğawðarðïñ)
dative	бығауға (bïğawğa)	бығауҙарға (bïğawðarğa)
definite accusative	бығауҙы (bïğawðï)	бығауҙарҙы (bïğawðarðï)
locative	бығауҙа (bïğawða)	бығауҙарҙа (bïğawðarða)
ablative	бығауҙан (bïğawðan)	бығауҙарҙан (bïğawðarðan)

References

1. Nadeljajev, V. M.; Nasilov, D. M.; Tenišev, E. R.; Ščerbak, A. M., editors (1969) Drevnetjurkskij slovarʹ [Dictionary of Old Turkic] (in Russian), Leningrad: USSR Academy of Sciences, Nauka, page 112