буын

Kazakh

Cyrillic	буын (bwın)
Arabic	بۋىن‎

Etymology

Derived from Proto-Turkic *bog- (“to tie up, to strangle”). Cognate with Karakhanid [script needed] (boɣun, “knuckle”), Old Anatolian Turkish [script needed] (boğun, “joint, knot”); Bashkir быуын (bïwïn, “joint; generation”), Kyrgyz муун (muun, “joint; generation”), Uzbek boʻgʻin (“joint; generation”), etc.

Noun

буын • (bwın)

(anatomy) joint
(phonetics) syllable

Declension

declension of буын

	singular (жекеше)	plural (көпше)
nominative (атау)	буын (bwın)	буындар (bwındar)
genitive (ілік)	буынның (bwınnıñ)	буындардың (bwındardıñ)
dative (барыс)	буынға (bwınğa)	буындарға (bwındarğa)
accusative (табыс)	буынды (bwındı)	буындарды (bwındardı)
locative (жатыс)	буында (bwında)	буындарда (bwındarda)
ablative (шығыс)	буындан (bwından)	буындардан (bwındardan)
instrumental (көмектес)	буынмен (bwınmen)	буындармен (bwındarmen)