битанга
Serbo-Croatian
Etymology
From Hungarian bitang, from Old High German bintunge (“robbery”).
Pronunciation
- IPA(key): /bǐtaːnɡa/
- Hyphenation: би‧тан‧га
Noun
бѝта̄нга m (Latin spelling bìtānga)
- rogue, rascal
Declension
Declension of битанга
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | бѝта̄нга | битанге |
genitive | битанге | бѝта̄нга̄/бѝта̄нгӣ |
dative | битанги | битангама |
accusative | битангу | битанге |
vocative | битанго | битанге |
locative | битанги | битангама |
instrumental | битангом | битангама |
References
- “битанга” in Hrvatski jezični portal