балыг
Tuvan
Etymology
From Proto-Turkic *bAlɨg (“wound”).
Pronunciation
- IPA(key): /paˈlɯʁ/
Noun
балыг • (balıg) (definite accusative балыгны, plural балыглар)
- wound, injury
Declension
Declension of балыг (balıg)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | балыг (balıg) | балыглар (balıglar) |
genitive | балыгның (balıgnıñ) | балыгларның (balıglarnıñ) |
accusative | балыгны (balıgnı) | балыгларны (balıglarnı) |
dative | балыгга (balıgga) | балыгларга (balıglarga) |
locative | балыгда (balıgda) | балыгларда (balıglarda) |
ablative | балыгдан (balıgdan) | балыглардан (balıglardan) |
allative | балыгже (balıgje) | балыгларже (balıglarje) |
Derived terms
- балыглаар (balıglaar, “to be wounded”)