bahçıvan

bahçıvan

Turkish

bahçıvan

Etymology

From Persian باغچه‌بان‎ (bâğčebân).

Pronunciation

• IPA^(key): [bɑht͡ʃɯvɑn]
• Hyphenation: bah‧çı‧van

Noun

bahçıvan (definite accusative bahçıvanı, plural bahçıvanlar)

1. gardener, groundskeeper

Declension

Inflection
Nominative	bahçıvan
Definite accusative	bahçıvanı
	Singular	Plural
Nominative	bahçıvan	bahçıvanlar
Definite accusative	bahçıvanı	bahçıvanları
Dative	bahçıvana	bahçıvanlara
Locative	bahçıvanda	bahçıvanlarda
Ablative	bahçıvandan	bahçıvanlardan
Genitive	bahçıvanın	bahçıvanların
Possessive forms Singular Plural 1st singular bahçıvanım bahçıvanlarım 2nd singular bahçıvanın bahçıvanların 3rd singular bahçıvanı bahçıvanları 1st plural bahçıvanımız bahçıvanlarımız 2nd plural bahçıvanınız bahçıvanlarınız 3rd plural bahçıvanları bahçıvanları
Predicative forms Singular Plural 1st singular bahçıvanım bahçıvanlarım 2nd singular bahçıvansın bahçıvanlarsın 3rd singular bahçıvan bahçıvandır bahçıvanlar bahçıvanlardır 1st plural bahçıvanız bahçıvanlarız 2nd plural bahçıvansınız bahçıvanlarsınız 3rd plural bahçıvanlar bahçıvanlardır