ύπαρξη
Greek
Etymology
From Ancient Greek ὕπαρξις (húparxis). Synchronically, from υπάρχω (ypárcho, “to exist”).
Noun
ύπαρξη • (ýparxi) f (plural υπάρξεις)
- existence (the state of being, existing, or occurring)
- a creature, a human being; mainly a beautiful girl or woman
Declension
declension of ύπαρξη
| case \\ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | ύπαρξη • | υπάρξεις • | |
| genitive | ύπαρξης • | υπάρξεων • | |
| accusative | ύπαρξη • | υπάρξεις • | |
| vocative | ύπαρξη • | υπάρξεις • | |
| Also, older or formal genitive singlar: υπάρξεως • | |||
Derived terms
- συνύπαρξη f (synýparxi, “coexistence”)
- υπαρξιακός (yparxiakós, “existentialist”, adjective)
- υπαρξισμός m (yparxismós, “existentialism”)
- υπαρξιστής m (yparxistís, “existentialist”)
Related terms
- υπάρχω (ypárcho, “to exist”)