όρος
See also: ορός, ὄρος, and ὅρος
Greek
Pronunciation
- IPA(key): [ˈo̞ro̞s]
- Hyphenation: ό‧ρος
Etymology 1
From Ancient Greek ὅρος (hóros).
Noun
όρος • (óros) m (plural όροι)
- term (word, phrase; limitation, restriction)
- definition, stipulation
- clause
- (law) article
Declension
declension of όρος
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | όρος • | όροι • |
| genitive | όρου • | όρων • |
| accusative | όρο • | όρους • |
| vocative | όρε • | όροι • |
Related terms
- όριο n (ório, “limit, boundary”)
- ορίζω (orízo, “define, designate”)
- αφορίζω (aforízo, “excommunicate”)
- καθορίζω (kathorízo, “designate”)
- περιορίζω (periorízo, “limit, localise”)
- ορισμός m (orismós, “definition”)
- αφορισμός m (aforismós, “aphorism”)
- καθορισμός m (kathorismós, “determination, setting”)
- περιορισμός m (periorismós, “restriction, limitation”)
- σύνορο n (sýnoro, “frontier, border, boundary”)
- συνορεύω (synorévo, “to border, to abut”)
- εξορία f (exoría, “banishment”)
- υπερορία f (yperoría, “exile”)
Etymology 2
From Ancient Greek ὄρος (óros).
Noun
όρος • (óros) n (plural όρη)
- mount, mountain
- Το όρος Έβερεστ είναι το ψηλότερο βουνό της οροσειράς των Ιμαλαΐων.
- To óros Éverest eínai to psilótero vounó tis oroseirás ton Imalaḯon.
- Mount Everest is the highest mountain in the Himalayan massif.
Usage notes
- Όρος is more typically used in the name of a mountain than as a general term, when its synonym βουνό might be used.
Declension
declension of όρος
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | όρος • | όρη • |
| genitive | όρους • | ορέων • |
| accusative | όρος • | όρη • |
| vocative | όρος • | όρη • |
Synonyms
- βουνό n (vounó, “mountain”)