ψυχοθεραπεία

Greek

Etymology

Learned borrowing from French psychothérapie[1] or German Psychotherapie[2] first attested in 1893. Morphologically, ψυχο- (psycho-, “psyxho- (soul)”) +‎ θεραπεία (therapeía, “treatment”). F

Pronunciation

IPA^(key): /psi.xo.θe.ɾaˈpi.a/
with article, feminine singular accusative την (tin): IPA^(key): /tim‿bzi.xo.θe.ɾaˈpi.a/
Hyphenation: ψυ‧χο‧θε‧ρα‧πεί‧α

Noun

ψυχοθεραπεία • (psychotherapeía) f (plural ψυχοθεραπείες)

(psychology) psychotherapy

Declension

declension of ψυχοθεραπεία

case \\ number	singular	plural
nominative	ψυχοθεραπεία •	ψυχοθεραπείες •
genitive	ψυχοθεραπείας •	ψυχοθεραπειών •
accusative	ψυχοθεραπεία •	ψυχοθεραπείες •
vocative	ψυχοθεραπεία •	ψυχοθεραπείες •

Related terms

ψυχοθευραπευτής m (psychothevrapeftís), ψυχοθεραπεύτρια f (psychotherapéftria, “psychotherapist”)
ψυχοθευραπευτικός (psychothevrapeftikós, “psychotherapeutic”)
and see: ψυχή f (psychí, “soul”) & θεραπεύω (therapévo, “I heal”)

References

s.v. "ψυχή" - Babiniotis, Georgios (2010), “ψυχοθεραπεία”, in Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek] (in Greek), Athens: Lexicology Centre
ψυχοθεραπεία - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.