ψυχανάλυση

ψυχανάλυση

Greek

Etymology

From ψυχ- (psych-, “psych-, soul”) +‎ ανάλυση (análysi, “analysis”), learned borrowing from German Psychoanalyse or from French psychanalyse.[1]

Pronunciation

• IPA^(key): /psi.xaˈna.li.si/
• with article, feminine singular accusative την (tin): IPA^(key): /tim‿bzi.xaˈna.li.si/
• Hyphenation: ψυ‧χα‧νά‧λυ‧ση

Noun

ψυχανάλυση • (psychanálysi) f (plural ψυχαναλύσεις)

1. (psychology) psychoanalysis

Declension

declension of ψυχανάλυση

case     \\     number	singular	plural
nominative	ψυχανάλυση •	ψυχαναλύσεις •
genitive	ψυχανάλυσης •	ψυχαναλύσεων •
accusative	ψυχανάλυση •	ψυχαναλύσεις •
vocative	ψυχανάλυση •	ψυχαναλύσεις •
Also, older or formal genitive singlar: ψυχαναλύσεως •

Related terms

• αυτοψυχανάλυση f (aftopsychanálysi)
• αψυχανάλυτος (apsychanálytos)
• ψυχαναλυτής m (psychanalytís)
• ψυχαναλυτικός (psychanalytikós)

• and see: ψυχή f (psychí, “soul”) & ανάλυση f (análysi, “analysis”)

See also

• ψυχίατρος m or f (psychíatros, “psychiatrist”)
• ψυχολογία f (psychología, “psychology”)
• ψυχολόγος m or f (psychológos, “psychologist”)

References

1. ψυχανάλυση - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

Further reading

• ψυχανάλυση on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el