χόω
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /kʰó.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈkʰo.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈxo.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈxo.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈxo.o/
Verb
χόω • (khóō)
- to throw or heap up
Inflection
Present: χῶ, χοῦμαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | χῶ/ χόω | χοῖς | χοῖ | χοῦτον | χοῦτον | χοῦμεν | χοῦτε | χοῦσῐ(ν) |
subjunctive | χῶ | χοῖς | χοῖ | χῶτον | χῶτον | χῶμεν | χῶτε | χῶσῐ(ν) | |
optative | χοίην/ χοῖμῐ | χοίης/ χοῖς | χοίη/ χοῖ | χοίητον/ χοῖτον | χοιήτην/ χοίτην | χοίημεν/ χοῖμεν | χοίητε/ χοῖτε | χοίησᾰν/ χοῖεν | |
imperative | χοῦ | χούτω | χοῦτον | χούτων | χοῦτε | χούντων | |||
middle/ passive | indicative | χοῦμαι | χοῖ | χοῦται | χοῦσθον | χοῦσθον | χούμεθᾰ | χοῦσθε | χοῦνται |
subjunctive | χῶμαι | χοῖ | χῶται | χῶσθον | χῶσθον | χώμεθᾰ | χῶσθε | χῶνται | |
optative | χοίμην | χοῖο | χοῖτο | χοῖσθον | χοίσθην | χοίμεθᾰ | χοῖσθε | χοῖντο | |
imperative | χοῦ | χούσθω | χοῦσθον | χούσθων | χοῦσθε | χούσθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | χοῦν | χοῦσθαι | |||||||
participle | χῶν, χοῦσᾰ, χοῦν | χούμενος, χουμένη, χούμενον |
Imperfect: ἔχουν, ἐχούμην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἔχουν | ἔχους | ἔχου | ἐχοῦτον | ἐχούτην | ἐχοῦμεν | ἐχοῦτε | ἔχουν |
middle/ passive | ἐχούμην | ἐχοῦ | ἐχοῦτο | ἐχοῦσθον | ἐχούσθην | ἐχούμεθᾰ | ἐχοῦσθε | ἐχοῦντο |
Future: χώσω, χώσομαι, χωσθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | χώσω | χώσεις | χώσει | χώσετον | χώσετον | χώσομεν | χώσετε | χώσουσῐ(ν) |
optative | χώσοιμῐ | χώσοις | χώσοι | χώσοιτον | χωσοίτην | χώσοιμεν | χώσοιτε | χώσοιεν | |
middle | indicative | χώσομαι | χώσει/ χώσῃ | χώσεται | χώσεσθον | χώσεσθον | χωσόμεθᾰ | χώσεσθε | χώσονται |
optative | χωσοίμην | χώσοιο | χώσοιτο | χώσοισθον | χωσοίσθην | χωσοίμεθᾰ | χώσοισθε | χώσοιντο | |
passive | indicative | χωσθήσομαι | χωσθήσει/ χωσθήσῃ | χωσθήσεται | χωσθήσεσθον | χωσθήσεσθον | χωσθησόμεθᾰ | χωσθήσεσθε | χωσθήσονται |
optative | χωσθησοίμην | χωσθήσοιο | χωσθήσοιτο | χωσθήσοισθον | χωσθησοίσθην | χωσθησοίμεθᾰ | χωσθήσοισθε | χωσθήσοιντο | |
active | middle | passive | |||||||
infinitive | χώσειν | χώσεσθαι | χωσθήσεσθαι | ||||||
participle | χώσων, χώσουσᾰ, χῶσον | χωσόμενος, χωσομένη, χωσόμενον | χωσθησόμενος, χωσθησομένη, χωσθησόμενον |
Aorist: ἔχωσα, ἐχωσάμην, ἐχώσθην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἔχωσα | ἔχωσας | ἔχωσε | ἐχώσατον | ἐχωσάτην | ἐχώσαμεν | ἐχώσατε | ἔχωσαν |
subjunctive | χώσω | χώσῃς | χώσῃ | χώσητον | χώσητον | χώσωμεν | χώσητε | χώσωσῐ(ν) | |
optative | χώσαιμῐ | χώσαις/ χώσειας | χώσαι/ χώσειε | χώσαιτον | χωσαίτην | χώσαιμεν | χώσαιτε | χώσαιεν/ χώσειαν | |
imperative | χῶσον | χωσάτω | χώσατον | χωσάτων | χώσατε | χωσάντων | |||
middle | indicative | ἐχωσάμην | ἐχώσω | ἐχώσατο | ἐχώσασθον | ἐχωσάσθην | ἐχωσάμεθα | ἐχώσασθε | ἐχώσαντο |
subjunctive | χώσωμαι | χώσῃ | χώσηται | χώσησθον | χώσησθον | χωσώμεθα | χώσησθε | χώσωνται | |
optative | χωσαίμην | χώσαιο | χώσαιτο | χώσαισθον | χωσαίσθην | χωσαίμεθα | χώσαισθε | χώσαιντο | |
imperative | χῶσαι | χωσάσθω | χώσασθον | χωσάσθων | χώσασθε | χωσάσθων | |||
passive | indicative | ἐχώσθην | ἐχώσθης | ἐχώσθη | ἐχώσθητον | ἐχωσθήτην | ἐχώσθημεν | ἐχώσθητε | ἐχώσθησαν |
subjunctive | χώσθῶ | χώσθῇς | χώσθῇ | χώσθῆτον | χώσθῆτον | χώσθῶμεν | χώσθῆτε | χώσθῶσῐ(ν) | |
optative | χώσθείην | χώσθείης | χώσθείη | χώσθεῖτον/ χώσθείητον | χώσθείτην/ χώσθειήτην | χώσθεῖμεν/ χώσθείημεν | χώσθεῖτε/ χώσθείητε | χώσθεῖεν/ χώσθείησαν | |
imperative | χώσθητι | χώσθήτω | χωσθητον | χώσθήτων | χωσθητε | χώσθέντων | |||
active | middle | passive | |||||||
infinitive | χῶσαι | χώσασθαι | χώσθῆναι | ||||||
participle | m | χώσᾱς | χωσάμενος | χώσθείς | |||||
f | χώσᾱσα | χωσαμένη | χώσθεῖσα | ||||||
n | χῶσαν | χωσάμενον | χώσθέν |
Aorist: ἐχώσθην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
passive | indicative | ἐχώσθην | ἐχώσθης | ἐχώσθη | ἐχώσθητον | ἐχωθήτην | ἐχώσθημεν | ἐχώσθητε | ἐχώσθησαν |
subjunctive | χώσθῶ | χώσθῇς | χώσθῇ | χώσθῆτον | χώσθῆτον | χώσθῶμεν | χώσθῆτε | χώσθῶσῐ(ν) | |
optative | χώσθείην | χώσθείης | χώσθείη | χώσθεῖτον/ χώσθείητον | χώσθείτην/ χώσθειήτην | χώσθεῖμεν/ χώσθείημεν | χώσθεῖτε/ χώσθείητε | χώσθεῖεν/ χώσθείησαν | |
imperative | χώθητι | χώσθήτω | χωσθητον | χώσθήτων | χωσθητε | χώσθέντων | |||
infinitive | participle | ||||||||
passive | χώσθῆναι | χώσθείς, χώσθεῖσα, χώσθέν |
Perfect: κέχωκᾰ, κέχωσμαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
perfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | κέχωκᾰ | κέχωκᾰς | κέχωκε | κεκώκᾰτον | κεκώκᾰτον | κεκώκᾰμεν | κεκώκᾰτε | κέχωκᾱσῐ(ν) |
subjunctive | κεκωκὼς ὦ/ κεκώκω | κεκωκὼς ᾖς/ κεκώκῃς | κεκωκὼς ᾖ/ κεκώκῃ | κεκωκότε ἦτον/ κεκώκητον | κεκωκότε ἦτον/ κεκώκητον | κεκωκότες ὦμεν/ κεκώκωμεν | κεκωκότες ἦτε/ κεκώκητε | κεκωκότες ὦσῐ(ν)/ κεκώκωσῐ(ν) | |
optative | κεκωκὼς εἴην/ κεκώκοιμῐ/ κεκωκοίην | κεκωκὼς εἴης/ κεκώκοις/ κεκωκοίης | κεκωκὼς εἴη/ κεκώκοι/ κεκωκοίη | κεκωκότε εἴητον/ κεκωκότε εἶτον/ κεκώκοιτον | κεκωκὀτε εἰήτην/ κεκωκότε εἴτην/ κεκωκοίτην | κεκωκότες εἴημεν/ κεκωκότες εἶμεν/ κεκώκοιμεν | κεκωκότες εἴητε/ κεκωκότες εἶτε/ κεκώκοιτε | κεκωκότες εἴησᾰν/ κεκωκότε εἶεν/ κεκώκοιεν | |
imperative | κεκωκὼς ἴσθῐ | κεκωκὼς ἔστω | κεκωκότε ἔστον | κεκωκότε ἔστων | κεκωκότες ἔστε | κεκωκότες ὄντων | |||
middle/ passive | indicative | κέχωσμαι | κέχωσαι | κέχωσται | κέχωσθον | κέχωσθον | κεκώσμεθᾰ | κέχωσθε | κεκωσμένοι εἰσί |
subjunctive | κεκωσμένος ὦ | κεκωσμένος ᾖς | κεκωσμένος ᾖ | κεκωσμένω ἦτον | κεκωσμένω ἦτον | κεκωσμένοι ὦμεν | κεκωσμένοι ἦτε | κεκωσμένοι ὦσῐ | |
optative | κεκωσμένος εἴην | κεκωσμένος εἴης | κεκωσμένος εἴη | κεκωσμένοι εἴητον/ κεκωσμένοι εἶτον | κεκωσμένω εἰήτην/ κεκωσμένω εἴτην | κεκωσμένοι εἴημεν/ κεκωσμένοι εἶμεν | κεκωσμένοι εἴητε/ κεκωσμένοι εἶτε | κεκωσμένοι εἴησᾰν/ κεκωσμένοι εἶεν | |
imperative | κέχωσο | κεκώσθω | κέχωσθον | κεκώσθων | κέχωσθε | κεκώσθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | κεκωκέναι | κεκώσθαι | |||||||
participle | κεκωκώς, κεκωκυῖᾰ, κεκωκός | κεκωσμένος, κεκωσμένη, κεκωσμένον |
References
χόω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- χόω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- χόω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette