χωριάτης
Greek
Etymology
From χωριό (chorió, “village”) + -άτης (-átis).
Pronunciation
- IPA(key): /xoɾˈʝatis/
- Hyphenation: χω‧ριά‧της
Noun
χωριάτης • (choriátis) m (plural χωριάτες, feminine χωριάτα or χωρική or χωριάτισσα)
- villager, countryman (male from a rural setting)
- (derogatory, by extension) country bumpkin, yokel (unsophisticated and boorish person from the countryside)
Declension
declension of χωριάτης
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | χωριάτης • | χωριάτες • |
| genitive | χωριάτη • | χωριατών • |
| accusative | χωριάτη • | χωριάτες • |
| vocative | χωριάτη • | χωριάτες • |
Synonyms
- χωρικός m (chorikós)
Related terms
- see: χωριό n (chorió, “village”)