χωρίζω
Ancient Greek
Etymology
From χωρίς (khōrís).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /kʰɔː.rí.zɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /kʰoˈri.zo/
- (4th CE Koine) IPA(key): /xoˈri.zo/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /xoˈri.zo/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /xoˈri.zo/
Verb
χωρῐ́ζω • (khōrízō)
- I separate, divide
- I distinguish
Conjugation
Present: χωρῐ́ζω, χωρῐ́ζομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | χωρῐ́ζω | χωρῐ́ζεις | χωρῐ́ζει | χωρῐ́ζετον | χωρῐ́ζετον | χωρῐ́ζομεν | χωρῐ́ζετε | χωρῐ́ζουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | χωρῐ́ζω | χωρῐ́ζῃς | χωρῐ́ζῃ | χωρῐ́ζητον | χωρῐ́ζητον | χωρῐ́ζωμεν | χωρῐ́ζητε | χωρῐ́ζωσῐ(ν) | |||||
| optative | χωρῐ́ζοιμῐ | χωρῐ́ζοις | χωρῐ́ζοι | χωρῐ́ζοιτον | χωρῐζοίτην | χωρῐ́ζοιμεν | χωρῐ́ζοιτε | χωρῐ́ζοιεν | |||||
| imperative | χώρῐζε | χωρῐζέτω | χωρῐ́ζετον | χωρῐζέτων | χωρῐ́ζετε | χωρῐζόντων | |||||||
| middle/ passive | indicative | χωρῐ́ζομαι | χωρῐ́ζῃ, χωρῐ́ζει | χωρῐ́ζεται | χωρῐ́ζεσθον | χωρῐ́ζεσθον | χωρῐζόμεθᾰ | χωρῐ́ζεσθε | χωρῐ́ζονται | ||||
| subjunctive | χωρῐ́ζωμαι | χωρῐ́ζῃ | χωρῐ́ζηται | χωρῐ́ζησθον | χωρῐ́ζησθον | χωρῐζώμεθᾰ | χωρῐ́ζησθε | χωρῐ́ζωνται | |||||
| optative | χωρῐζοίμην | χωρῐ́ζοιο | χωρῐ́ζοιτο | χωρῐ́ζοισθον | χωρῐζοίσθην | χωρῐζοίμεθᾰ | χωρῐ́ζοισθε | χωρῐ́ζοιντο | |||||
| imperative | χωρῐ́ζου | χωρῐζέσθω | χωρῐ́ζεσθον | χωρῐζέσθων | χωρῐ́ζεσθε | χωρῐζέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | χωρῐ́ζειν | χωρῐ́ζεσθαι | |||||||||||
| participle | m | χωρῐ́ζων | χωρῐζόμενος | ||||||||||
| f | χωρῐ́ζουσᾰ | χωρῐζομένη | |||||||||||
| n | χωρῐ́ζον | χωρῐζόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Imperfect: ἐχώρῐζον, ἐχωρῐζόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐχώρῐζον | ἐχώρῐζες | ἐχώρῐζε(ν) | ἐχωρῐ́ζετον | ἐχωρῐζέτην | ἐχωρῐ́ζομεν | ἐχωρῐ́ζετε | ἐχώρῐζον | ||||
| middle/ passive | indicative | ἐχωρῐζόμην | ἐχωρῐ́ζου | ἐχωρῐ́ζετο | ἐχωρῐ́ζεσθον | ἐχωρῐζέσθην | ἐχωρῐζόμεθᾰ | ἐχωρῐ́ζεσθε | ἐχωρῐ́ζοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Future: χωρῐέω, χωρῐέομαι, χωρῐσθήσομαι (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | χωρῐέω | χωρῐέεις | χωρῐέει | χωρῐέετον | χωρῐέετον | χωρῐέομεν | χωρῐέετε | χωρῐέουσῐ(ν) | ||||
| optative | χωρῐέοιμῐ | χωρῐέοις | χωρῐέοι | χωρῐέοιτον | χωρῐεοίτην | χωρῐέοιμεν | χωρῐέοιτε | χωρῐέοιεν | |||||
| middle | indicative | χωρῐέομαι | χωρῐέῃ, χωρῐέει | χωρῐέεται | χωρῐέεσθον | χωρῐέεσθον | χωρῐεόμεθᾰ | χωρῐέεσθε | χωρῐέονται | ||||
| optative | χωρῐεοίμην | χωρῐέοιο | χωρῐέοιτο | χωρῐέοισθον | χωρῐεοίσθην | χωρῐεοίμεθᾰ | χωρῐέοισθε | χωρῐέοιντο | |||||
| passive | indicative | χωρῐσθήσομαι | χωρῐσθήσῃ | χωρῐσθήσεται | χωρῐσθήσεσθον | χωρῐσθήσεσθον | χωρῐσθησόμεθᾰ | χωρῐσθήσεσθε | χωρῐσθήσονται | ||||
| optative | χωρῐσθησοίμην | χωρῐσθήσοιο | χωρῐσθήσοιτο | χωρῐσθήσοισθον | χωρῐσθησοίσθην | χωρῐσθησοίμεθᾰ | χωρῐσθήσοισθε | χωρῐσθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | χωρῐέειν | χωρῐέεσθαι | χωρῐσθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | χωρῐέων | χωρῐεόμενος | χωρῐσθησόμενος | |||||||||
| f | χωρῐέουσᾰ | χωρῐεομένη | χωρῐσθησομένη | ||||||||||
| n | χωρῐέον | χωρῐεόμενον | χωρῐσθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Future: χωρῐῶ, χωρῐοῦμαι, χωρῐσθήσομαι (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | χωρῐῶ | χωρῐεῖς | χωρῐεῖ | χωρῐεῖτον | χωρῐεῖτον | χωρῐοῦμεν | χωρῐεῖτε | χωρῐοῦσῐ(ν) | ||||
| optative | χωρῐοίην, χωρῐοῖμῐ | χωρῐοίης, χωρῐοῖς | χωρῐοίη, χωρῐοῖ | χωρῐοῖτον, χωρῐοίητον | χωρῐοίτην, χωρῐοιήτην | χωρῐοῖμεν, χωρῐοίημεν | χωρῐοῖτε, χωρῐοίητε | χωρῐοῖεν, χωρῐοίησᾰν | |||||
| middle | indicative | χωρῐοῦμαι | χωρῐῇ | χωρῐεῖται | χωρῐεῖσθον | χωρῐεῖσθον | χωρῐούμεθᾰ | χωρῐεῖσθε | χωρῐοῦνται | ||||
| optative | χωρῐοίμην | χωρῐοῖο | χωρῐοῖτο | χωρῐοῖσθον | χωρῐοίσθην | χωρῐοίμεθᾰ | χωρῐοῖσθε | χωρῐοῖντο | |||||
| passive | indicative | χωρῐσθήσομαι | χωρῐσθήσῃ | χωρῐσθήσεται | χωρῐσθήσεσθον | χωρῐσθήσεσθον | χωρῐσθησόμεθᾰ | χωρῐσθήσεσθε | χωρῐσθήσονται | ||||
| optative | χωρῐσθησοίμην | χωρῐσθήσοιο | χωρῐσθήσοιτο | χωρῐσθήσοισθον | χωρῐσθησοίσθην | χωρῐσθησοίμεθᾰ | χωρῐσθήσοισθε | χωρῐσθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | χωρῐεῖν | χωρῐεῖσθαι | χωρῐσθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | χωρῐῶν | χωρῐούμενος | χωρῐσθησόμενος | |||||||||
| f | χωρῐοῦσᾰ | χωρῐουμένη | χωρῐσθησομένη | ||||||||||
| n | χωρῐοῦν | χωρῐούμενον | χωρῐσθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Aorist: ἐχώρῐσᾰ, ἐχωρῐσᾰ́μην, ἐχωρῐ́σθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐχώρῐσᾰ | ἐχώρῐσᾰς | ἐχώρῐσε(ν) | ἐχωρῐ́σᾰτον | ἐχωρῐσᾰ́την | ἐχωρῐ́σᾰμεν | ἐχωρῐ́σᾰτε | ἐχώρῐσᾰν | ||||
| subjunctive | χωρῐ́σω | χωρῐ́σῃς | χωρῐ́σῃ | χωρῐ́σητον | χωρῐ́σητον | χωρῐ́σωμεν | χωρῐ́σητε | χωρῐ́σωσῐ(ν) | |||||
| optative | χωρῐ́σαιμῐ | χωρῐ́σειᾰς, χωρῐ́σαις | χωρῐ́σειε(ν), χωρῐ́σαι | χωρῐ́σαιτον | χωρῐσαίτην | χωρῐ́σαιμεν | χωρῐ́σαιτε | χωρῐ́σειᾰν, χωρῐ́σαιεν | |||||
| imperative | χώρῐσον | χωρῐσᾰ́τω | χωρῐ́σᾰτον | χωρῐσᾰ́των | χωρῐ́σᾰτε | χωρῐσᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἐχωρῐσᾰ́μην | ἐχωρῐ́σω | ἐχωρῐ́σᾰτο | ἐχωρῐ́σᾰσθον | ἐχωρῐσᾰ́σθην | ἐχωρῐσᾰ́μεθᾰ | ἐχωρῐ́σᾰσθε | ἐχωρῐ́σᾰντο | ||||
| subjunctive | χωρῐ́σωμαι | χωρῐ́σῃ | χωρῐ́σηται | χωρῐ́σησθον | χωρῐ́σησθον | χωρῐσώμεθᾰ | χωρῐ́σησθε | χωρῐ́σωνται | |||||
| optative | χωρῐσαίμην | χωρῐ́σαιο | χωρῐ́σαιτο | χωρῐ́σαισθον | χωρῐσαίσθην | χωρῐσαίμεθᾰ | χωρῐ́σαισθε | χωρῐ́σαιντο | |||||
| imperative | χώρῐσαι | χωρῐσᾰ́σθω | χωρῐ́σᾰσθον | χωρῐσᾰ́σθων | χωρῐ́σᾰσθε | χωρῐσᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | ἐχωρῐ́σθην | ἐχωρῐ́σθης | ἐχωρῐ́σθη | ἐχωρῐ́σθητον | ἐχωρῐσθήτην | ἐχωρῐ́σθημεν | ἐχωρῐ́σθητε | ἐχωρῐ́σθησᾰν | ||||
| subjunctive | χωρῐσθῶ | χωρῐσθῇς | χωρῐσθῇ | χωρῐσθῆτον | χωρῐσθῆτον | χωρῐσθῶμεν | χωρῐσθῆτε | χωρῐσθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | χωρῐσθείην | χωρῐσθείης | χωρῐσθείη | χωρῐσθεῖτον, χωρῐσθείητον | χωρῐσθείτην, χωρῐσθειήτην | χωρῐσθεῖμεν, χωρῐσθείημεν | χωρῐσθεῖτε, χωρῐσθείητε | χωρῐσθεῖεν, χωρῐσθείησᾰν | |||||
| imperative | χωρῐ́σθητῐ | χωρῐσθήτω | χωρῐ́σθητον | χωρῐσθήτων | χωρῐ́σθητε | χωρῐσθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | χωρῐ́σαι | χωρῐ́σᾰσθαι | χωρῐσθῆναι | ||||||||||
| participle | m | χωρῐ́σᾱς | χωρῐσᾰ́μενος | χωρῐσθείς | |||||||||
| f | χωρῐ́σᾱσᾰ | χωρῐσᾰμένη | χωρῐσθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | χωρῐ́σᾰν | χωρῐσᾰ́μενον | χωρῐσθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Perfect: κεχώρῐκᾰ, κεχώρῐσμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κεχώρῐκᾰ | κεχώρῐκᾰς | κεχώρῐκε(ν) | κεχωρῐ́κᾰτον | κεχωρῐ́κᾰτον | κεχωρῐ́κᾰμεν | κεχωρῐ́κᾰτε | κεχωρῐ́κᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | κεχωρῐ́κω | κεχωρῐ́κῃς | κεχωρῐ́κῃ | κεχωρῐ́κητον | κεχωρῐ́κητον | κεχωρῐ́κωμεν | κεχωρῐ́κητε | κεχωρῐ́κωσῐ(ν) | |||||
| optative | κεχωρῐ́κοιμῐ, κεχωρῐκοίην | κεχωρῐ́κοις, κεχωρῐκοίης | κεχωρῐ́κοι, κεχωρῐκοίη | κεχωρῐ́κοιτον | κεχωρῐκοίτην | κεχωρῐ́κοιμεν | κεχωρῐ́κοιτε | κεχωρῐ́κοιεν | |||||
| imperative | κεχώρῐκε | κεχωρῐκέτω | κεχωρῐ́κετον | κεχωρῐκέτων | κεχωρῐ́κετε | κεχωρῐκόντων | |||||||
| middle/ passive | indicative | κεχώρῐσμαι | κεχώρῐσαι | κεχώρῐσται | κεχώρῐσθον | κεχώρῐσθον | κεχωρῐ́σμεθᾰ | κεχώρῐσθε | κεχωρῐ́δᾰται | ||||
| subjunctive | κεχωρῐσμένος ὦ | κεχωρῐσμένος ᾖς | κεχωρῐσμένος ᾖ | κεχωρῐσμένω ἦτον | κεχωρῐσμένω ἦτον | κεχωρῐσμένοι ὦμεν | κεχωρῐσμένοι ἦτε | κεχωρῐσμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | κεχωρῐσμένος εἴην | κεχωρῐσμένος εἴης | κεχωρῐσμένος εἴη | κεχωρῐσμένω εἴητον/εἶτον | κεχωρῐσμένω εἰήτην/εἴτην | κεχωρῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν | κεχωρῐσμένοι εἴητε/εἶτε | κεχωρῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
| imperative | κεχώρῐσο | κεχωρῐ́σθω | κεχώρῐσθον | κεχωρῐ́σθων | κεχώρῐσθε | κεχωρῐ́σθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | κεχωρῐκέναι | κεχωρῐ́σθαι | |||||||||||
| participle | m | κεχωρῐκώς | κεχωρῐσμένος | ||||||||||
| f | κεχωρῐκυῖᾰ | κεχωρῐσμένη | |||||||||||
| n | κεχωρῐκός | κεχωρῐσμένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Pluperfect: ἐκεχωρῐ́κειν, ἐκεχωρῐ́σμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐκεχωρῐ́κειν, ἐκεχωρῐ́κη | ἐκεχωρῐ́κεις, ἐκεχωρῐ́κης | ἐκεχωρῐ́κει(ν) | ἐκεχωρῐ́κετον | ἐκεχωρῐκέτην | ἐκεχωρῐ́κεμεν | ἐκεχωρῐ́κετε | ἐκεχωρῐ́κεσᾰν | ||||
| middle/ passive | indicative | ἐκεχωρῐ́σμην | ἐκεχώρῐσο | ἐκεχώρῐστο | ἐκεχώρῐσθον | ἐκεχωρῐ́σθην | ἐκεχωρῐ́σμεθᾰ | ἐκεχώρῐσθε | ἐκεχωρῐ́δᾰτο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Derived terms
- διαχωρίζω (diakhōrízō)
Descendants
- Greek: χωρίζω (chorízo)
References
- “χωρίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “χωρίζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- χωρίζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- G5563 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
Greek
Etymology
Inherited from Ancient Greek χωρίζω (khōrízō), from adverb χωρίς (khōrís, “apart, without”), from which χῶρος (khôros), χώρα (khṓra).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /xoˈri.zo/
- Hyphenation: χω‧ρί‧ζω
Verb
χωρίζω • (chorízo) (past χώρισα, passive χωρίζομαι, p‑past χωρίστηκα, ppp χωρισμένος)
- separate, divide
- Θα ήθελα να χωρίσω την παρουσίασή μου σε τέσσερα μέρη.
- Tha íthela na choríso tin parousíasí mou se téssera méri.
- I'd like to divide my presentation into four parts.
- (intransitive, only in active voice) divorce
Conjugation
χωρίζω χωρίζομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | χωρίζω | χωρίσω | χωρίζομαι | χωριστώ |
| 2 sg | χωρίζεις | χωρίσεις | χωρίζεσαι | χωριστείς |
| 3 sg | χωρίζει | χωρίσει | χωρίζεται | χωριστεί |
| 1 pl | χωρίζουμε, [‑ομε] | χωρίσουμε, [‑ομε] | χωριζόμαστε | χωριστούμε |
| 2 pl | χωρίζετε | χωρίσετε | χωρίζεστε, χωριζόσαστε | χωριστείτε |
| 3 pl | χωρίζουν(ε) | χωρίσουν(ε) | χωρίζονται | χωριστούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | χώριζα | χώρισα | χωριζόμουν(α) | χωρίστηκα |
| 2 sg | χώριζες | χώρισες | χωριζόσουν(α) | χωρίστηκες |
| 3 sg | χώριζε | χώρισε | χωριζόταν(ε) | χωρίστηκε |
| 1 pl | χωρίζαμε | χωρίσαμε | χωριζόμασταν, (‑όμαστε) | χωριστήκαμε |
| 2 pl | χωρίζατε | χωρίσατε | χωριζόσασταν, (‑όσαστε) | χωριστήκατε |
| 3 pl | χώριζαν, χωρίζαν(ε) | χώρισαν, χωρίσαν(ε) | χωρίζονταν, (χωριζόντουσαν) | χωρίστηκαν, χωριστήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα χωρίζω ➤ | θα χωρίσω ➤ | θα χωρίζομαι ➤ | θα χωριστώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα χωρίζεις, … | θα χωρίσεις, … | θα χωρίζεσαι, … | θα χωριστείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … χωρίσει έχω, έχεις, … χωρισμένο, ‑η, ‑ο ➤ | έχω, έχεις, … χωριστεί είμαι, είσαι, … χωρισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … χωρίσει είχα, είχες, … χωρισμένο, ‑η, ‑ο | είχα, είχες, … χωριστεί ήμουν, ήσουν, … χωρισμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … χωρίσει θα έχω, θα έχεις, … χωρισμένο, ‑η, ‑ο | θα έχω, θα έχεις, … χωριστεί θα είμαι, θα είσαι, … χωρισμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | χώριζε | χώρισε | — | χωρίσου |
| 2 pl | χωρίζετε | χωρίστε | χωρίζεστε | χωριστείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | χωρίζοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας χωρίσει ➤ | χωρισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | χωρίσει | χωριστεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs | • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- αδιαχώριστος (adiachóristos, “undivided, indivisible”, adjective)
- ακαταχώριστος (akatachóristos, “unrecorded”, adjective)
- αντροχωρίστρα f (antrochorístra)
- αξεχώριστος (axechóristos, “inseparable”, adjective)
- αποχωρίζω (apochorízo, “to separate”)
- αποχωρισμός m (apochorismós)
- αχώριστος (achóristos, “inseparable”, adjective)
- διαχωρίζω (diachorízo, “to separate”)
- διαχωρισμός m (diachorismós)
- διαχωριστικός (diachoristikós)
- καταχωρίζω (katachorízo)
- καταχώριση f (katachórisi, “registration”)
- ξαναχωρίζω (xanachorízo)
- ξεχωρίζω (xechorízo, “to divide”)
- ξεχωρίζω (xechorízo)
- ξεχώρισμα n (xechórisma)
- ξεχωριστός (xechoristós, “separate”, adjective)
- χώρια (chória, “separately”, adverb)
- χωρίς (chorís, “without”, preposition)
- χώρισμα n (chórisma, “separation”)
- χωρισμός m (chorismós)
- χωριστά (choristá)
- χωριστός (choristós)
- χωρίστρα f (chorístra)
References
- Babiniotis, Georgios (2010), “χωρίζω”, in Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek] (in Greek), Athens: Lexicology Centre