χυμεία
Ancient Greek
Alternative forms
- χειμεία (kheimeía)
- χημεία (khēmeía)
- χημία (khēmía)
Etymology
According to Zosimos of Panopolis it was named from its supposed inventor, Χύμης/Χήμης/Χείμης, but more probably it is from χῠ́μᾰ (khúma) + -είᾱ (-eíā).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /kʰy.měː.aː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /kʰyˈmi.a/
- (4th CE Koine) IPA(key): /çyˈmi.a/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /çyˈmi.a/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /çiˈmi.a/
Noun
χῠμείᾱ • (khumeíā) f (genitive χῠμείᾱς); first declension
- art of alloying metals, alchemy
Declension
First declension of ἡ χῠμείᾱ; τῆς χῠμείᾱς (Attic)
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ χῠμείᾱ hē khumeíā | τὼ χῠμείᾱ tṑ khumeíā | αἱ χῠμεῖαι hai khumeîai | ||||||||||
Genitive | τῆς χῠμείᾱς tês khumeíās | τοῖν χῠμείαιν toîn khumeíain | τῶν χῠμειῶν tôn khumeiôn | ||||||||||
Dative | τῇ χῠμείᾳ têi khumeíāi | τοῖν χῠμείαιν toîn khumeíain | ταῖς χῠμείαις taîs khumeíais | ||||||||||
Accusative | τὴν χῠμείᾱν tḕn khumeíān | τὼ χῠμείᾱ tṑ khumeíā | τᾱ̀ς χῠμείᾱς tā̀s khumeíās | ||||||||||
Vocative | χῠμείᾱ khumeíā | χῠμείᾱ khumeíā | χῠμεῖαι khumeîai | ||||||||||
Notes: |
|
Descendants
- Arabic: اَلْكِيمِيَاء (al-kīmiyāʾ)
Further reading
- “χυμεία”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press