χραισμέω

χραισμέω

Ancient Greek

Etymology

From the root of χράω (khráō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰrai̯z.mé.ɔː/ → /xrɛzˈme.o/ → /xrezˈme.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰrai̯z.mé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰrɛzˈme.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xrɛzˈme.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xrezˈme.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xrezˈme.o/

Verb

χραισμέω • (khraisméō)

1. to ward off
2. to defend, help [+dative = someone]

Conjugation

   Present: χραισμέω, χραισμέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χραισμέω	χραισμέεις	χραισμέει	χραισμέετον	χραισμέετον	χραισμέομεν	χραισμέετε	χραισμέουσῐ(ν)
	subjunctive	χραισμέω	χραισμέῃς	χραισμέῃ	χραισμέητον	χραισμέητον	χραισμέωμεν	χραισμέητε	χραισμέωσῐ(ν)
	optative	χραισμέοιμῐ	χραισμέοις	χραισμέοι	χραισμέοιτον	χραισμεοίτην	χραισμέοιμεν	χραισμέοιτε	χραισμέοιεν
	imperative		χραίσμεε	χραισμεέτω	χραισμέετον	χραισμεέτων		χραισμέετε	χραισμεόντων
middle/ passive	indicative	χραισμέομαι	χραισμέῃ, χραισμέει	χραισμέεται	χραισμέεσθον	χραισμέεσθον	χραισμεόμεθᾰ	χραισμέεσθε	χραισμέονται
	subjunctive	χραισμέωμαι	χραισμέῃ	χραισμέηται	χραισμέησθον	χραισμέησθον	χραισμεώμεθᾰ	χραισμέησθε	χραισμέωνται
	optative	χραισμεοίμην	χραισμέοιο	χραισμέοιτο	χραισμέοισθον	χραισμεοίσθην	χραισμεοίμεθᾰ	χραισμέοισθε	χραισμέοιντο
	imperative		χραισμέου	χραισμεέσθω	χραισμέεσθον	χραισμεέσθων		χραισμέεσθε	χραισμεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		χραισμέειν				χραισμέεσθαι
participle	m	χραισμέων				χραισμεόμενος
	f	χραισμέουσᾰ				χραισμεομένη
	n	χραισμέον				χραισμεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: χραισμῶ, χραισμοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χραισμῶ	χραισμεῖς	χραισμεῖ	χραισμεῖτον	χραισμεῖτον	χραισμοῦμεν	χραισμεῖτε	χραισμοῦσῐ(ν)
	subjunctive	χραισμῶ	χραισμῇς	χραισμῇ	χραισμῆτον	χραισμῆτον	χραισμῶμεν	χραισμῆτε	χραισμῶσῐ(ν)
	optative	χραισμοίην, χραισμοῖμῐ	χραισμοίης, χραισμοῖς	χραισμοίη, χραισμοῖ	χραισμοῖτον, χραισμοίητον	χραισμοίτην, χραισμοιήτην	χραισμοῖμεν, χραισμοίημεν	χραισμοῖτε, χραισμοίητε	χραισμοῖεν, χραισμοίησᾰν
	imperative		χραίσμει	χραισμείτω	χραισμεῖτον	χραισμείτων		χραισμεῖτε	χραισμούντων
middle/ passive	indicative	χραισμοῦμαι	χραισμεῖ, χραισμῇ	χραισμεῖται	χραισμεῖσθον	χραισμεῖσθον	χραισμούμεθᾰ	χραισμεῖσθε	χραισμοῦνται
	subjunctive	χραισμῶμαι	χραισμῇ	χραισμῆται	χραισμῆσθον	χραισμῆσθον	χραισμώμεθᾰ	χραισμῆσθε	χραισμῶνται
	optative	χραισμοίμην	χραισμοῖο	χραισμοῖτο	χραισμοῖσθον	χραισμοίσθην	χραισμοίμεθᾰ	χραισμοῖσθε	χραισμοῖντο
	imperative		χραισμοῦ	χραισμείσθω	χραισμεῖσθον	χραισμείσθων		χραισμεῖσθε	χραισμείσθων
		active				middle/passive
infinitive		χραισμεῖν				χραισμεῖσθαι
participle	m	χραισμῶν				χραισμούμενος
	f	χραισμοῦσᾰ				χραισμουμένη
	n	χραισμοῦν				χραισμούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: χραισμέω, χραισμέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χραισμέω	χραισμέεις	χραισμέει	χραισμέετον	χραισμέετον	χραισμέομεν	χραισμέετε	χραισμέουσῐ(ν)
	subjunctive	χραισμέω, χραισμέωμῐ	χραισμέῃς, χραισμέῃσθᾰ	χραισμέῃ, χραισμέῃσῐ	χραισμέητον	χραισμέητον	χραισμέωμεν	χραισμέητε	χραισμέωσῐ(ν)
	optative	χραισμέοιμῐ	χραισμέοισ(θᾰ)	χραισμέοι	χραισμέοιτον	χραισμεοίτην	χραισμέοιμεν	χραισμέοιτε	χραισμέοιεν
	imperative		χραίσμεε	χραισμεέτω	χραισμέετον	χραισμεέτων		χραισμέετε	χραισμεόντων
middle/ passive	indicative	χραισμέομαι	χραισμέεαι	χραισμέεται	χραισμέεσθον	χραισμέεσθον	χραισμεόμε(σ)θᾰ	χραισμέεσθε	χραισμέονται
	subjunctive	χραισμέωμαι, χραισμεώμαιμῐ	χραισμέηαι, χραισμέηαι	χραισμέηται, χραισμεήταισῐ	χραισμέησθον	χραισμέησθον	χραισμεώμε(σ)θᾰ	χραισμέησθε	χραισμέωνται
	optative	χραισμεοίμην	χραισμέοιο	χραισμέοιτο	χραισμέοισθον	χραισμεοίσθην	χραισμεοίμε(σ)θᾰ	χραισμέοισθε	χραισμεοίᾰτο
	imperative		χραισμέεο	χραισμεέσθω	χραισμέεσθον	χραισμεέσθων		χραισμέεσθε	χραισμεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		χραισμέειν				χραισμέεσθαι
participle	m	χραισμέων				χραισμεόμενος
	f	χραισμέουσᾰ				χραισμεομένη
	n	χραισμέον				χραισμεόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: χραισμέω, χραισμεῦμαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χραισμέω	χραισμεῖς	χραισμεῖ	χραισμεῖτον	χραισμεῖτον	χραισμεῦμεν	χραισμεῖτε	χραισμεῦσῐ(ν)
	subjunctive	χραισμέω, χραισμέωμῐ	χραισμῇς, χραισμῇσθᾰ	χραισμῇ, χραισμῇσῐ	χραισμῆτον	χραισμῆτον	χραισμέωμεν	χραισμῆτε	χραισμέωσῐ(ν)
	optative	χραισμέοιμι	χραισμέοις	χραισμέοι	χραισμέοιτον	χραισμεοίτην	χραισμέοιμεν	χραισμέοιτε	χραισμέοιεν
	imperative		χραίσμει	χραισμείτω	χραισμεῖτον	χραισμείτων		χραισμεῖτε	χραισμεύντων
middle/ passive	indicative	χραισμεῦμαι	χραισμεῖαι/χραισμέαι	χραισμεῖται	χραισμεῖσθον	χραισμεῖσθον	χραισμεύμε(σ)θᾰ	χραισμεῖσθε	χραισμεῦνται
	subjunctive	χραισμέωμαι, χραισμέωμαιμῐ	χραισμῇ, χραισμῇ	χραισμῆται, χραισμῆταισῐ	χραισμῆσθον	χραισμῆσθον	χραισμεώμε(σ)θᾰ	χραισμῆσθε	χραισμέωνται
	optative	χραισμεοίμην	χραισμέοιο	χραισμέοιτο	χραισμέοισθον	χραισμεοίσθην	χραισμεοίμε(σ)θᾰ	χραισμέοισθε	χραισμεοίᾰτο
	imperative		χραισμεῦ	χραισμείσθω	χραισμεῖσθον	χραισμείσθων		χραισμεῖσθε	χραισμείσθων
		active				middle/passive
infinitive		χραισμεῖν/χραισμήμεναι/χραισμῆναι				χραισμεῖσθαι
participle	m	χραισμέων				χραισμεύμενος
	f	χραισμεῦσᾰ				χραισμευμένη
	n	χραισμεῦν				χραισμεύμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: χραίσμεον, χραισμεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χραίσμεον	χραίσμεες	χραίσμεε(ν)	χραισμέετον	χραισμεέτην	χραισμέομεν	χραισμέετε	χραίσμεον
middle/ passive	indicative	χραισμεόμην	χραισμέου	χραισμέετο	χραισμέεσθον	χραισμεέσθην	χραισμεόμεθᾰ	χραισμέεσθε	χραισμέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: χραίσμουν, χραισμούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χραίσμουν	χραίσμεις	χραίσμει	χραισμεῖτον	χραισμείτην	χραισμοῦμεν	χραισμεῖτε	χραίσμουν
middle/ passive	indicative	χραισμούμην	χραισμοῦ	χραισμεῖτο	χραισμεῖσθον	χραισμείσθην	χραισμούμεθᾰ	χραισμεῖσθε	χραισμοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: χραίσμεον, χραισμεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χραίσμεον	χραίσμεες	χραίσμεε(ν)	χραισμέετον	χραισμεέτην	χραισμέομεν	χραισμέετε	χραίσμεον
middle/ passive	indicative	χραισμεόμην	χραισμέου	χραισμέετο	χραισμέεσθον	χραισμεέσθην	χραισμεόμε(σ)θᾰ	χραισμέεσθε	χραισμέοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: χραίσμευν, χραισμεύμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χραίσμευν	χραίσμεις	χραίσμει	χραισμεῖτον	χραισμείτην	χραισμεῦμεν	χραισμεῖτε	χραίσμευν
middle/ passive	indicative	χραισμεύμην	χραισμεῖο/χραισμέο	χραισμεῖτο	χραισμεῖσθον	χραισμείσθην	χραισμεύμε(σ)θᾰ	χραισμεῖσθε	χραισμεῦντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: χραισμήσω, χραισμήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χραισμήσω	χραισμήσεις	χραισμήσει	χραισμήσετον	χραισμήσετον	χραισμήσομεν	χραισμήσετε	χραισμήσουσῐ(ν)
	optative	χραισμήσοιμῐ	χραισμήσοις	χραισμήσοι	χραισμήσοιτον	χραισμησοίτην	χραισμήσοιμεν	χραισμήσοιτε	χραισμήσοιεν
middle	indicative	χραισμήσομαι	χραισμήσῃ, χραισμήσει	χραισμήσεται	χραισμήσεσθον	χραισμήσεσθον	χραισμησόμεθᾰ	χραισμήσεσθε	χραισμήσονται
	optative	χραισμησοίμην	χραισμήσοιο	χραισμήσοιτο	χραισμήσοισθον	χραισμησοίσθην	χραισμησοίμεθᾰ	χραισμήσοισθε	χραισμήσοιντο
		active			middle
infinitive		χραισμήσειν			χραισμήσεσθαι
participle	m	χραισμήσων			χραισμησόμενος
	f	χραισμήσουσᾰ			χραισμησομένη
	n	χραισμῆσον			χραισμησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: χραισμήσω, χραισμήσομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χραισμήσω	χραισμήσεις	χραισμήσει	χραισμήσετον	χραισμήσετον	χραισμήσομεν	χραισμήσετε	χραισμήσουσῐ(ν)
	optative	χραισμήσοιμῐ	χραισμήσοισ(θᾰ)	χραισμήσοι	χραισμήσοιτον	χραισμησοίτην	χραισμήσοιμεν	χραισμήσοιτε	χραισμήσοιεν
middle	indicative	χραισμήσομαι	χραισμήσεαι	χραισμήσεται	χραισμήσεσθον	χραισμήσεσθον	χραισμησόμε(σ)θᾰ	χραισμήσεσθε	χραισμήσονται
	optative	χραισμησοίμην	χραισμήσοιο	χραισμήσοιτο	χραισμήσοισθον	χραισμησοίσθην	χραισμησοίμε(σ)θᾰ	χραισμήσοισθε	χραισμησοίᾰτο
		active			middle
infinitive		χραισμήσειν/χραισμησέμεν(αι)/χραισμησμέναι			χραισμήσεσθαι
participle	m	χραισμήσων			χραισμησόμενος
	f	χραισμήσουσᾰ			χραισμησομένη
	n	χραισμῆσον			χραισμησόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: χραίσμησᾰ, χραισμησᾰ́μην, χραισμήσην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χραίσμησᾰ	χραίσμησᾰς	χραίσμησε(ν)	χραισμήσᾰτον	χραισμησᾰ́την	χραισμήσᾰμεν	χραισμήσᾰτε	χραίσμησᾰν
	subjunctive	χραισμήσω, χραισμήσωμῐ	χραισμήσῃς, χραισμήσῃσθᾰ	χραισμήσῃ, χραισμήσῃσῐ	χραισμήσητον	χραισμήσητον	χραισμήσωμεν	χραισμήσητε	χραισμήσωσῐ(ν)
	optative	χραισμήσαιμῐ	χραισμήσαις, χραισμήσαισθᾰ, χραισμήσειᾰς	χραισμήσειε(ν), χραισμήσαι	χραισμησεῖτον	χραισμησείτην	χραισμησεῖμεν	χραισμησεῖτε	χραισμησεῖεν
	imperative		χραίσμησον	χραισμησᾰ́τω	χραισμήσᾰτον	χραισμησᾰ́των		χραισμήσᾰτε	χραισμησᾰ́ντων
middle	indicative	χραισμησᾰ́μην	χραισμήσω	χραισμήσᾰτο	χραισμήσᾰσθον	χραισμησᾰ́σθην	χραισμησᾰ́με(σ)θᾰ	χραισμήσᾰσθε	χραισμήσᾰντο
	subjunctive	χραισμήσωμαι, χραισμησώμαιμῐ	χραισμήσηαι, χραισμήσηαι	χραισμήσηται, χραισμησήταισῐ	χραισμήσησθον	χραισμήσησθον	χραισμησώμε(σ)θᾰ	χραισμήσησθε	χραισμήσωνται
	optative	χραισμησαίμην	χραισμήσαιο	χραισμήσαιτο	χραισμήσαισθον	χραισμησαίσθην	χραισμησαίμε(σ)θᾰ	χραισμήσαισθε	χραισμησαίᾰτο
	imperative		χραίσμησαι	χραισμησᾰ́σθω	χραισμήσᾰσθον	χραισμησᾰ́σθων		χραισμήσᾰσθε	χραισμησᾰ́σθων
passive	indicative	χραισμήσην	χραισμήσης	χραισμήση	χραισμήσητον	χραισμησήτην	χραισμήσημεν	χραισμήσητε	χραισμήσησᾰν, χραίσμησεν
	subjunctive	χραισμησῶ, χραισμησῶμῐ	χραισμησῇς, χραισμησῇσθᾰ	χραισμησῇ, χραισμησῇσῐ	χραισμησῆτον	χραισμησῆτον	χραισμησῶμεν	χραισμησῆτε	χραισμησῶσῐ(ν)
	optative	χραισμησείην	χραισμησείης	χραισμησείη	χραισμησεῖτον, χραισμησείητον	χραισμησείτην, χραισμησειήτην	χραισμησεῖμεν, χραισμησείημεν	χραισμησεῖτε, χραισμησείητε	χραισμήσειεν, χραισμησείησᾰν
	imperative		χραισμήσηθῐ	χραισμησήτω	χραισμήσητον	χραισμησήτων		χραισμήσητε	χραισμησέντων
		active			middle		passive
infinitive		χραισμῆσαι/χραισμησᾰ́μεν/χραισμησᾰμέναι			χραισμήσᾰσθαι		χραισμησῆναι/χραισμησήμεναι
participle	m	χραισμήσᾱς			χραισμησᾰ́μενος		χραισμησείς
	f	χραισμήσᾱσᾰ			χραισμησᾰμένη		χραισμησεῖσᾰ
	n	χραισμῆσᾰν			χραισμησᾰ́μενον		χραισμησέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔχραισμον, ἐχραισμόμην, ἐχραίσμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔχραισμον	ἔχραισμες	ἔχραισμε(ν)	ἐχραίσμετον	ἐχραισμέτην	ἐχραίσμομεν	ἐχραίσμετε	ἔχραισμον
	subjunctive	ἐχραίσμω, ἐχραίσμωμῐ	ἐχραίσμῃς, ἐχραίσμῃσθᾰ	ἐχραίσμῃ, ἐχραίσμῃσῐ	ἐχραίσμητον	ἐχραίσμητον	ἐχραίσμωμεν	ἐχραίσμητε	ἐχραίσμωσῐ(ν)
	optative	ἐχραίσμοιμῐ	ἐχραίσμοις/ἐχραίσμοισθᾰ	ἐχραίσμοι	ἐχραισμεῖτον	ἐχραισμείτην	ἐχραισμεῖμεν	ἐχραισμεῖτε	ἐχραισμεῖεν
	imperative		ἔχραισμε	ἐχραισμέτω	ἐχραίσμετον	ἐχραισμέτων		ἐχραίσμετε	ἐχραισμόντων
middle	indicative	ἐχραισμόμην	ἐχραίσμεο	ἐχραίσμετο	ἐχραίσμεσθον	ἐχραισμέσθην	ἐχραισμόμε(σ)θᾰ	ἐχραίσμεσθε	ἐχραίσμοντο
	subjunctive	ἐχραίσμωμαι, ἐχραισμώμαιμῐ	ἐχραίσμηαι, ἐχραίσμηαι	ἐχραίσμηται, ἐχραισμήταισῐ	ἐχραίσμησθον	ἐχραίσμησθον	ἐχραισμώμε(σ)θᾰ	ἐχραίσμησθε	ἐχραίσμωνται
	optative	ἐχραισμοίμην	ἐχραίσμοιο	ἐχραίσμοιτο	ἐχραίσμοισθον	ἐχραισμοίσθην	ἐχραισμοίμε(σ)θᾰ	ἐχραίσμοισθε	ἐχραισμοίᾰτο
	imperative		ἐχραίσμεο	ἐχραισμέσθω	ἐχραίσμεσθον	ἐχραισμέσθων		ἐχραίσμεσθε	ἐχραισμέσθων
passive	indicative	ἐχραίσμην	ἐχραίσμης	ἐχραίσμη	ἐχραίσμητον	ἐχραισμήτην	ἐχραίσμημεν	ἐχραίσμητε	ἐχραίσμησᾰν, ἔχραισμεν
	subjunctive	ἐχραισμῶ, ἐχραισμῶμῐ	ἐχραισμῇς, ἐχραισμῇσθᾰ	ἐχραισμῇ, ἐχραισμῇσῐ	ἐχραισμῆτον	ἐχραισμῆτον	ἐχραισμῶμεν	ἐχραισμῆτε	ἐχραισμῶσῐ(ν)
	optative	ἐχραισμείην	ἐχραισμείης	ἐχραισμείη	ἐχραισμεῖτον, ἐχραισμείητον	ἐχραισμείτην, ἐχραισμειήτην	ἐχραισμεῖμεν, ἐχραισμείημεν	ἐχραισμεῖτε, ἐχραισμείητε	ἐχραίσμειεν, ἐχραισμείησᾰν
	imperative		ἐχραίσμηθῐ	ἐχραισμήτω	ἐχραίσμητον	ἐχραισμήτων		ἐχραίσμητε	ἐχραισμέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐχραισμεῖν/ἐχραισμέμεν(αι)			ἐχραισμέσθαι		ἐχραισμῆναι/ἐχραισμήμεναι
participle	m	ἐχραισμών			ἐχραισμόμενος		ἐχραισμείς
	f	ἐχραισμοῦσᾰ			ἐχραισμομένη		ἐχραισμεῖσᾰ
	n	ἐχραισμόν			ἐχραισμόμενον		ἐχραισμέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

• “χραισμέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• χραισμέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN