χορτάζω
Ancient Greek
Etymology
From χόρτος (khórtos, “fodder”) + -άζω (-ázō, suffix to form a verb).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /kʰor.tá.zɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /kʰorˈta.zo/
- (4th CE Koine) IPA(key): /xorˈta.zo/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /xorˈta.zo/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /xorˈta.zo/
Verb
χορτᾰ́ζω • (khortázō)
- (of cattle) to feed, fatten
- (of persons) to feed, fill full of
Inflection
Present: χορτᾰ́ζω, χορτᾰ́ζομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | χορτᾰ́ζω | χορτᾰ́ζεις | χορτᾰ́ζει | χορτᾰ́ζετον | χορτᾰ́ζετον | χορτᾰ́ζομεν | χορτᾰ́ζετε | χορτᾰ́ζουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | χορτᾰ́ζω | χορτᾰ́ζῃς | χορτᾰ́ζῃ | χορτᾰ́ζητον | χορτᾰ́ζητον | χορτᾰ́ζωμεν | χορτᾰ́ζητε | χορτᾰ́ζωσῐ(ν) | |||||
| optative | χορτᾰ́ζοιμῐ | χορτᾰ́ζοις | χορτᾰ́ζοι | χορτᾰ́ζοιτον | χορτᾰζοίτην | χορτᾰ́ζοιμεν | χορτᾰ́ζοιτε | χορτᾰ́ζοιεν | |||||
| imperative | χόρτᾰζε | χορτᾰζέτω | χορτᾰ́ζετον | χορτᾰζέτων | χορτᾰ́ζετε | χορτᾰζόντων | |||||||
| middle/ passive | indicative | χορτᾰ́ζομαι | χορτᾰ́ζῃ, χορτᾰ́ζει | χορτᾰ́ζεται | χορτᾰ́ζεσθον | χορτᾰ́ζεσθον | χορτᾰζόμεθᾰ | χορτᾰ́ζεσθε | χορτᾰ́ζονται | ||||
| subjunctive | χορτᾰ́ζωμαι | χορτᾰ́ζῃ | χορτᾰ́ζηται | χορτᾰ́ζησθον | χορτᾰ́ζησθον | χορτᾰζώμεθᾰ | χορτᾰ́ζησθε | χορτᾰ́ζωνται | |||||
| optative | χορτᾰζοίμην | χορτᾰ́ζοιο | χορτᾰ́ζοιτο | χορτᾰ́ζοισθον | χορτᾰζοίσθην | χορτᾰζοίμεθᾰ | χορτᾰ́ζοισθε | χορτᾰ́ζοιντο | |||||
| imperative | χορτᾰ́ζου | χορτᾰζέσθω | χορτᾰ́ζεσθον | χορτᾰζέσθων | χορτᾰ́ζεσθε | χορτᾰζέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | χορτᾰ́ζειν | χορτᾰ́ζεσθαι | |||||||||||
| participle | m | χορτᾰ́ζων | χορτᾰζόμενος | ||||||||||
| f | χορτᾰ́ζουσᾰ | χορτᾰζομένη | |||||||||||
| n | χορτᾰ́ζον | χορτᾰζόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Imperfect: ἐχόρτᾰζον, ἐχορτᾰζόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐχόρτᾰζον | ἐχόρτᾰζες | ἐχόρτᾰζε(ν) | ἐχορτᾰ́ζετον | ἐχορτᾰζέτην | ἐχορτᾰ́ζομεν | ἐχορτᾰ́ζετε | ἐχόρτᾰζον | ||||
| middle/ passive | indicative | ἐχορτᾰζόμην | ἐχορτᾰ́ζου | ἐχορτᾰ́ζετο | ἐχορτᾰ́ζεσθον | ἐχορτᾰζέσθην | ἐχορτᾰζόμεθᾰ | ἐχορτᾰ́ζεσθε | ἐχορτᾰ́ζοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Future: χορτᾰ́σω, χορτᾰ́σομαι, χορτᾰσθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | χορτᾰ́σω | χορτᾰ́σεις | χορτᾰ́σει | χορτᾰ́σετον | χορτᾰ́σετον | χορτᾰ́σομεν | χορτᾰ́σετε | χορτᾰ́σουσῐ(ν) | ||||
| optative | χορτᾰ́σοιμῐ | χορτᾰ́σοις | χορτᾰ́σοι | χορτᾰ́σοιτον | χορτᾰσοίτην | χορτᾰ́σοιμεν | χορτᾰ́σοιτε | χορτᾰ́σοιεν | |||||
| middle | indicative | χορτᾰ́σομαι | χορτᾰ́σῃ, χορτᾰ́σει | χορτᾰ́σεται | χορτᾰ́σεσθον | χορτᾰ́σεσθον | χορτᾰσόμεθᾰ | χορτᾰ́σεσθε | χορτᾰ́σονται | ||||
| optative | χορτᾰσοίμην | χορτᾰ́σοιο | χορτᾰ́σοιτο | χορτᾰ́σοισθον | χορτᾰσοίσθην | χορτᾰσοίμεθᾰ | χορτᾰ́σοισθε | χορτᾰ́σοιντο | |||||
| passive | indicative | χορτᾰσθήσομαι | χορτᾰσθήσῃ | χορτᾰσθήσεται | χορτᾰσθήσεσθον | χορτᾰσθήσεσθον | χορτᾰσθησόμεθᾰ | χορτᾰσθήσεσθε | χορτᾰσθήσονται | ||||
| optative | χορτᾰσθησοίμην | χορτᾰσθήσοιο | χορτᾰσθήσοιτο | χορτᾰσθήσοισθον | χορτᾰσθησοίσθην | χορτᾰσθησοίμεθᾰ | χορτᾰσθήσοισθε | χορτᾰσθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | χορτᾰ́σειν | χορτᾰ́σεσθαι | χορτᾰσθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | χορτᾰ́σων | χορτᾰσόμενος | χορτᾰσθησόμενος | |||||||||
| f | χορτᾰ́σουσᾰ | χορτᾰσομένη | χορτᾰσθησομένη | ||||||||||
| n | χορτᾰ́σον | χορτᾰσόμενον | χορτᾰσθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Aorist: ἐχόρτᾰσᾰ, ἐχορτᾰσᾰ́μην, ἐχορτᾰ́σθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐχόρτᾰσᾰ | ἐχόρτᾰσᾰς | ἐχόρτᾰσε(ν) | ἐχορτᾰ́σᾰτον | ἐχορτᾰσᾰ́την | ἐχορτᾰ́σᾰμεν | ἐχορτᾰ́σᾰτε | ἐχόρτᾰσᾰν | ||||
| subjunctive | χορτᾰ́σω | χορτᾰ́σῃς | χορτᾰ́σῃ | χορτᾰ́σητον | χορτᾰ́σητον | χορτᾰ́σωμεν | χορτᾰ́σητε | χορτᾰ́σωσῐ(ν) | |||||
| optative | χορτᾰ́σαιμῐ | χορτᾰ́σειᾰς, χορτᾰ́σαις | χορτᾰ́σειε(ν), χορτᾰ́σαι | χορτᾰ́σαιτον | χορτᾰσαίτην | χορτᾰ́σαιμεν | χορτᾰ́σαιτε | χορτᾰ́σειᾰν, χορτᾰ́σαιεν | |||||
| imperative | χόρτᾰσον | χορτᾰσᾰ́τω | χορτᾰ́σᾰτον | χορτᾰσᾰ́των | χορτᾰ́σᾰτε | χορτᾰσᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἐχορτᾰσᾰ́μην | ἐχορτᾰ́σω | ἐχορτᾰ́σᾰτο | ἐχορτᾰ́σᾰσθον | ἐχορτᾰσᾰ́σθην | ἐχορτᾰσᾰ́μεθᾰ | ἐχορτᾰ́σᾰσθε | ἐχορτᾰ́σᾰντο | ||||
| subjunctive | χορτᾰ́σωμαι | χορτᾰ́σῃ | χορτᾰ́σηται | χορτᾰ́σησθον | χορτᾰ́σησθον | χορτᾰσώμεθᾰ | χορτᾰ́σησθε | χορτᾰ́σωνται | |||||
| optative | χορτᾰσαίμην | χορτᾰ́σαιο | χορτᾰ́σαιτο | χορτᾰ́σαισθον | χορτᾰσαίσθην | χορτᾰσαίμεθᾰ | χορτᾰ́σαισθε | χορτᾰ́σαιντο | |||||
| imperative | χόρτᾰσαι | χορτᾰσᾰ́σθω | χορτᾰ́σᾰσθον | χορτᾰσᾰ́σθων | χορτᾰ́σᾰσθε | χορτᾰσᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | ἐχορτᾰ́σθην | ἐχορτᾰ́σθης | ἐχορτᾰ́σθη | ἐχορτᾰ́σθητον | ἐχορτᾰσθήτην | ἐχορτᾰ́σθημεν | ἐχορτᾰ́σθητε | ἐχορτᾰ́σθησᾰν | ||||
| subjunctive | χορτᾰσθῶ | χορτᾰσθῇς | χορτᾰσθῇ | χορτᾰσθῆτον | χορτᾰσθῆτον | χορτᾰσθῶμεν | χορτᾰσθῆτε | χορτᾰσθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | χορτᾰσθείην | χορτᾰσθείης | χορτᾰσθείη | χορτᾰσθεῖτον, χορτᾰσθείητον | χορτᾰσθείτην, χορτᾰσθειήτην | χορτᾰσθεῖμεν, χορτᾰσθείημεν | χορτᾰσθεῖτε, χορτᾰσθείητε | χορτᾰσθεῖεν, χορτᾰσθείησᾰν | |||||
| imperative | χορτᾰ́σθητῐ | χορτᾰσθήτω | χορτᾰ́σθητον | χορτᾰσθήτων | χορτᾰ́σθητε | χορτᾰσθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | χορτᾰ́σαι | χορτᾰ́σᾰσθαι | χορτᾰσθῆναι | ||||||||||
| participle | m | χορτᾰ́σᾱς | χορτᾰσᾰ́μενος | χορτᾰσθείς | |||||||||
| f | χορτᾰ́σᾱσᾰ | χορτᾰσᾰμένη | χορτᾰσθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | χορτᾰ́σᾰν | χορτᾰσᾰ́μενον | χορτᾰσθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Perfect: κεχόρτᾰκᾰ, κεχόρτᾰσμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κεχόρτᾰκᾰ | κεχόρτᾰκᾰς | κεχόρτᾰκε(ν) | κεχορτᾰ́κᾰτον | κεχορτᾰ́κᾰτον | κεχορτᾰ́κᾰμεν | κεχορτᾰ́κᾰτε | κεχορτᾰ́κᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | κεχορτᾰ́κω | κεχορτᾰ́κῃς | κεχορτᾰ́κῃ | κεχορτᾰ́κητον | κεχορτᾰ́κητον | κεχορτᾰ́κωμεν | κεχορτᾰ́κητε | κεχορτᾰ́κωσῐ(ν) | |||||
| optative | κεχορτᾰ́κοιμῐ, κεχορτᾰκοίην | κεχορτᾰ́κοις, κεχορτᾰκοίης | κεχορτᾰ́κοι, κεχορτᾰκοίη | κεχορτᾰ́κοιτον | κεχορτᾰκοίτην | κεχορτᾰ́κοιμεν | κεχορτᾰ́κοιτε | κεχορτᾰ́κοιεν | |||||
| imperative | κεχόρτᾰκε | κεχορτᾰκέτω | κεχορτᾰ́κετον | κεχορτᾰκέτων | κεχορτᾰ́κετε | κεχορτᾰκόντων | |||||||
| middle/ passive | indicative | κεχόρτᾰσμαι | κεχόρτᾰσαι | κεχόρτᾰσται | κεχόρτᾰσθον | κεχόρτᾰσθον | κεχορτᾰ́σμεθᾰ | κεχόρτᾰσθε | κεχορτᾰ́δᾰται | ||||
| subjunctive | κεχορτᾰσμένος ὦ | κεχορτᾰσμένος ᾖς | κεχορτᾰσμένος ᾖ | κεχορτᾰσμένω ἦτον | κεχορτᾰσμένω ἦτον | κεχορτᾰσμένοι ὦμεν | κεχορτᾰσμένοι ἦτε | κεχορτᾰσμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | κεχορτᾰσμένος εἴην | κεχορτᾰσμένος εἴης | κεχορτᾰσμένος εἴη | κεχορτᾰσμένω εἴητον/εἶτον | κεχορτᾰσμένω εἰήτην/εἴτην | κεχορτᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν | κεχορτᾰσμένοι εἴητε/εἶτε | κεχορτᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
| imperative | κεχόρτᾰσο | κεχορτᾰ́σθω | κεχόρτᾰσθον | κεχορτᾰ́σθων | κεχόρτᾰσθε | κεχορτᾰ́σθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | κεχορτᾰκέναι | κεχορτᾰ́σθαι | |||||||||||
| participle | m | κεχορτᾰκώς | κεχορτᾰσμένος | ||||||||||
| f | κεχορτᾰκυῖᾰ | κεχορτᾰσμένη | |||||||||||
| n | κεχορτᾰκός | κεχορτᾰσμένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Pluperfect: ἐχορτᾰ́κειν, ἐχορτᾰ́σμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐχορτᾰ́κειν, ἐχορτᾰ́κη | ἐχορτᾰ́κεις, ἐχορτᾰ́κης | ἐχορτᾰ́κει(ν) | ἐχορτᾰ́κετον | ἐχορτᾰκέτην | ἐχορτᾰ́κεμεν | ἐχορτᾰ́κετε | ἐχορτᾰ́κεσᾰν | ||||
| middle/ passive | indicative | ἐχορτᾰ́σμην | ἐχόρτᾰσο | ἐχόρτᾰστο | ἐχόρτᾰσθον | ἐχορτᾰ́σθην | ἐχορτᾰ́σμεθᾰ | ἐχόρτᾰσθε | ἐχορτᾰ́δᾰτο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Derived terms
- χόρτᾰσμᾰ (khórtasma)
- χορτᾰσμός (khortasmós)
- χορτᾰστῐκός (khortastikós)
- χορτᾰστός (khortastós)
Further reading
- “χορτάζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “χορτάζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- χορτάζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette