χιμάραρχος

χιμάραρχος

Ancient Greek

Etymology

From χῐ́μᾰρος (khímaros, “male goat”) +‎ ᾰ̓́ρχω (árkhō, “to lead”) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰi.má.rar.kʰos/ → /çiˈma.rar.xos/ → /çiˈma.rar.xos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰi.má.rar.kʰos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰiˈma.rar.kʰos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /çiˈma.rar.xos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /çiˈma.rar.xos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /çiˈma.rar.xos/

Noun

χῐμᾰ́ρᾰρχος • (khimárarkhos) m (genitive χῐμᾰρᾰ́ρχου); second declension

1. (of a flock) the lead goat

Inflection

Second declension of ὁ χῐμᾰ́ρᾰρχος; τοῦ χῐμᾰρᾰ́ρχου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ χῐμᾰ́ρᾰρχος ho khimárarkhos	τὼ χῐμᾰρᾰ́ρχω tṑ khimarárkhō	οἱ χῐμᾰ́ρᾰρχοι hoi khimárarkhoi
Genitive	τοῦ χῐμᾰρᾰ́ρχου toû khimarárkhou	τοῖν χῐμᾰρᾰ́ρχοιν toîn khimarárkhoin	τῶν χῐμᾰρᾰ́ρχων tôn khimarárkhōn
Dative	τῷ χῐμᾰρᾰ́ρχῳ tôi khimarárkhōi	τοῖν χῐμᾰρᾰ́ρχοιν toîn khimarárkhoin	τοῖς χῐμᾰρᾰ́ρχοις toîs khimarárkhois
Accusative	τὸν χῐμᾰ́ρᾰρχον tòn khimárarkhon	τὼ χῐμᾰρᾰ́ρχω tṑ khimarárkhō	τοὺς χῐμᾰρᾰ́ρχους toùs khimarárkhous
Vocative	χῐμᾰ́ρᾰρχε khimárarkhe	χῐμᾰρᾰ́ρχω khimarárkhō	χῐμᾰ́ρᾰρχοι khimárarkhoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “χιμάραρχος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “χιμάραρχος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• χιμάραρχος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette