χημεία
Greek
Etymology
Learned borrowing from French chimie, ultimately from Ancient Greek χυμεία (khumeía, “art of alloying metals”).
Noun
χημεία • (chimeía) f (uncountable)
- (sciences, chemistry) chemistry
- Coordinate terms: βιολογία (viología), φυσική (fysikí)
- (figuratively) chemistry (mutual attraction between two people)
Declension
χημεία
| case \\ number | singular |
|---|---|
| nominative | χημεία • |
| genitive | χημείας • |
| accusative | χημεία • |
| vocative | χημεία • |
Derived terms
- αναλυτική χημεία f (analytikí chimeía, “analytical chemistry”)
- ανόργανη χημεία (anórgani chimeía, “inorganic chemistry”)
- βιολογική χημεία (viologikí chimeía, “biological chemistry”)
- βιοχημεία (viochimeía, “biochemistry”)
- ηλεκτροχημεία (ilektrochimeía, “electrochemistry”)
- οργανική χημεία (organikí chimeía, “organic chemistry”)
- φυσικοχημεία (fysikochimeía, “physical chemistry”)
- χημείο n (chimeío, “chemistry laboratory”)
- χημειοθεραπεία f (chimeiotherapeía, “chemotherapy”)
- χημική αντίδραση m or f (chimikí antídrasi, “chemical reaction”)
- χημικός m or f (chimikós, “chemist”)
- χημικοφυσικός (chimikofysikós, “physical chemistry”, α)
- χημισμός m (chimismós, “chemistry, metabolism”)
Further reading
χημεία on the Greek Wikipedia.Wikipedia el- χημεία - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.