χειρονόμος

χειρονόμος

Ancient Greek

FWOTD – 22 November 2014

Etymology

From χείρ (kheír, “hand”) +‎ νόμος (nómos) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰeː.ro.nó.mos/ → /çi.roˈno.mos/ → /çi.roˈno.mos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰeː.ro.nó.mos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰi.roˈno.mos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /çi.roˈno.mos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /çi.roˈno.mos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /çi.roˈno.mos/

Noun

χειρονόμος • (kheironómos) m (genitive χειρονόμου); second declension

1. (hapax) one who moves the hands in pantomimic gestures, a posture-master
   • Hesychius Χ

Inflection

Second declension of ὁ χειρονόμος; τοῦ χειρονόμου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ χειρονόμος ho kheironómos	τὼ χειρονόμω tṑ kheironómō	οἱ χειρονόμοι hoi kheironómoi
Genitive	τοῦ χειρονόμου toû kheironómou	τοῖν χειρονόμοιν toîn kheironómoin	τῶν χειρονόμων tôn kheironómōn
Dative	τῷ χειρονόμῳ tôi kheironómōi	τοῖν χειρονόμοιν toîn kheironómoin	τοῖς χειρονόμοις toîs kheironómois
Accusative	τὸν χειρονόμον tòn kheironómon	τὼ χειρονόμω tṑ kheironómō	τοὺς χειρονόμους toùs kheironómous
Vocative	χειρονόμε kheironóme	χειρονόμω kheironómō	χειρονόμοι kheironómoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Synonyms

• ὀρχηστής (orkhēstḗs)

Related terms

• χειρονομέω (kheironoméō)
• χειρονομία (kheironomía)

Further reading

• “χειρόνομος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press