χαρχαλεύω
Greek
Etymology
Probably onomatopoeic. If not, reduplication of Ancient Greek χηλή (khēlḗ, “hoof”).
Pronunciation
- IPA(key): /xaɾxaˈlevo/
- Hyphenation: χαρ‧χα‧λεύ‧ω
Verb
χαρχαλεύω • (charchalévo) (simple past χαρχάλεψα, passive —)
- (intransitive, colloquial, dialectal) rummage, fumble (search awkwardly and usually loudly in trying to find something)
- Χαρχαλεύει στα κουτιά από το πρωί ψάχνοντας κάτι. ― Charchalévei sta koutiá apó to proí psáchnontas káti. ― He's been fumbling in the boxes since the morning looking for something.
Conjugation
χαρχαλεύω
| Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | χαρχαλεύω | χαρχάλευα | θα χαρχαλεύω | να χαρχαλεύω | |
| 2s | χαρχαλεύεις | χαρχάλευες | θα χαρχαλεύεις | να χαρχαλεύεις | χαρχάλευε |
| 3s | χαρχαλεύει | χαρχάλευε | θα χαρχαλεύει | να χαρχαλεύει | |
| 1p | χαρχαλεύουμε, χαρχαλεύομε | χαρχαλεύαμε | θα χαρχαλεύουμε, χαρχαλεύομε | να χαρχαλεύουμε, χαρχαλεύομε | |
| 2p | χαρχαλεύετε | χαρχαλεύατε | θα χαρχαλεύετε | να χαρχαλεύετε | χαρχαλεύετε |
| 3p | χαρχαλεύουν, χαρχαλεύουνε | χαρχάλευαν, χαρχαλεύαν, χαρχαλεύανε | θα χαρχαλεύουν, χαρχαλεύουνε | να χαρχαλεύουν, χαρχαλεύουνε | |
| Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | χαρχαλέψω | χαρχάλεψα | θα χαρχαλέψω | να χαρχαλέψω | |
| 2s | χαρχαλέψεις | χαρχάλεψες | θα χαρχαλέψεις | να χαρχαλέψεις | χαρχάλεψε |
| 3s | χαρχαλέψει | χαρχάλεψε | θα χαρχαλέψει | να χαρχαλέψει | |
| 1p | χαρχαλέψουμε, χαρχαλέψομε | χαρχαλέψαμε | θα χαρχαλέψουμε, χαρχαλέψομε | να χαρχαλέψουμε, χαρχαλέψομε | |
| 2p | χαρχαλέψετε | χαρχαλέψατε | θα χαρχαλέψετε | να χαρχαλέψετε | χαρχαλέψτε, χαρχαλεύτε |
| 3p | χαρχαλέψουν, χαρχαλέψουνε | χαρχάλεψαν, χαρχαλέψαν, χαρχαλέψανε | θα χαρχαλέψουν, χαρχαλέψουνε | να χαρχαλέψουν, χαρχαλέψουνε | |
| Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
| 1s | έχω χαρχαλέψει | είχα χαρχαλέψει | θα έχω χαρχαλέψει | να έχω χαρχαλέψει | |
| 2s | έχεις χαρχαλέψει | είχες χαρχαλέψει | θα έχεις χαρχαλέψει | να έχεις χαρχαλέψει | έχε χαρχαλεμένο |
| 3s | έχει χαρχαλέψει | είχε χαρχαλέψει | θα έχει χαρχαλέψει | να έχει χαρχαλέψει | |
| 1p | έχουμε χαρχαλέψει | είχαμε χαρχαλέψει | θα έχουμε χαρχαλέψει | να έχουμε χαρχαλέψει | |
| 2p | έχετε χαρχαλέψει | είχατε χαρχαλέψει | θα έχετε χαρχαλέψει | να έχετε χαρχαλέψει | έχετε χαρχαλεμένο |
| 3p | έχουν χαρχαλέψει | είχαν χαρχαλέψει | θα έχουν χαρχαλέψει | να έχουν χαρχαλέψει | |
| Alternative* perfect: | έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) χαρχαλεμένο | ||||
| pluperfect: | είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) χαρχαλεμένο | ||||
| future perfect: | θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) χαρχαλεμένο | ||||
| subjunctive: | να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) χαρχαλεμένο | ||||
| Participle: | χαρχαλεύοντας | Non-finite ‡ | χαρχαλέψει | 17, 1a | |
| This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. | |||||
Synonyms
- (rummage, fumble): ψάχνω (psáchno), ψαχουλεύω (psachoulévo), ψηλαφώ (psilafó)
Derived terms
- χαρχάλεμα n (charchálema, “rummaging, fumbling”)