χαρίζω

χαρίζω

Ancient Greek

Etymology

From χάρις (kháris, “grace”) +‎ -ίζω (-ízō, denominative verb suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰa.rí.zɔː/ → /xaˈri.zo/ → /xaˈri.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰa.rí.zɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰaˈri.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xaˈri.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xaˈri.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xaˈri.zo/

Verb

χᾰρίζω • (kharízō)

1. to show a favor, oblige, gratify, indulge (with a dative)
2. (in erotic sense) to grant favors (with a dative)
3. (transitively) to give graciously, forgive
4. (passive, in the perfect) to be dear, acceptable

Inflection

   Present: χᾰρῐ́ζω, χᾰρῐ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χᾰρῐ́ζω	χᾰρῐ́ζεις	χᾰρῐ́ζει	χᾰρῐ́ζετον	χᾰρῐ́ζετον	χᾰρῐ́ζομεν	χᾰρῐ́ζετε	χᾰρῐ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	χᾰρῐ́ζω	χᾰρῐ́ζῃς	χᾰρῐ́ζῃ	χᾰρῐ́ζητον	χᾰρῐ́ζητον	χᾰρῐ́ζωμεν	χᾰρῐ́ζητε	χᾰρῐ́ζωσῐ(ν)
	optative	χᾰρῐ́ζοιμῐ	χᾰρῐ́ζοις	χᾰρῐ́ζοι	χᾰρῐ́ζοιτον	χᾰρῐζοίτην	χᾰρῐ́ζοιμεν	χᾰρῐ́ζοιτε	χᾰρῐ́ζοιεν
	imperative		χᾰ́ρῐζε	χᾰρῐζέτω	χᾰρῐ́ζετον	χᾰρῐζέτων		χᾰρῐ́ζετε	χᾰρῐζόντων
middle/ passive	indicative	χᾰρῐ́ζομαι	χᾰρῐ́ζῃ, χᾰρῐ́ζει	χᾰρῐ́ζεται	χᾰρῐ́ζεσθον	χᾰρῐ́ζεσθον	χᾰρῐζόμεθᾰ	χᾰρῐ́ζεσθε	χᾰρῐ́ζονται
	subjunctive	χᾰρῐ́ζωμαι	χᾰρῐ́ζῃ	χᾰρῐ́ζηται	χᾰρῐ́ζησθον	χᾰρῐ́ζησθον	χᾰρῐζώμεθᾰ	χᾰρῐ́ζησθε	χᾰρῐ́ζωνται
	optative	χᾰρῐζοίμην	χᾰρῐ́ζοιο	χᾰρῐ́ζοιτο	χᾰρῐ́ζοισθον	χᾰρῐζοίσθην	χᾰρῐζοίμεθᾰ	χᾰρῐ́ζοισθε	χᾰρῐ́ζοιντο
	imperative		χᾰρῐ́ζου	χᾰρῐζέσθω	χᾰρῐ́ζεσθον	χᾰρῐζέσθων		χᾰρῐ́ζεσθε	χᾰρῐζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		χᾰρῐ́ζειν				χᾰρῐ́ζεσθαι
participle	m	χᾰρῐ́ζων				χᾰρῐζόμενος
	f	χᾰρῐ́ζουσᾰ				χᾰρῐζομένη
	n	χᾰρῐ́ζον				χᾰρῐζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐχᾰ́ρῐζον, ἐχᾰρῐζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐχᾰ́ρῐζον	ἐχᾰ́ρῐζες	ἐχᾰ́ρῐζε(ν)	ἐχᾰρῐ́ζετον	ἐχᾰρῐζέτην	ἐχᾰρῐ́ζομεν	ἐχᾰρῐ́ζετε	ἐχᾰ́ρῐζον
middle/ passive	indicative	ἐχᾰρῐζόμην	ἐχᾰρῐ́ζου	ἐχᾰρῐ́ζετο	ἐχᾰρῐ́ζεσθον	ἐχᾰρῐζέσθην	ἐχᾰρῐζόμεθᾰ	ἐχᾰρῐ́ζεσθε	ἐχᾰρῐ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: χᾰρῐέω, χᾰρῐέομαι, χᾰρῐσθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χᾰρῐέω	χᾰρῐέεις	χᾰρῐέει	χᾰρῐέετον	χᾰρῐέετον	χᾰρῐέομεν	χᾰρῐέετε	χᾰρῐέουσῐ(ν)
	optative	χᾰρῐέοιμῐ	χᾰρῐέοις	χᾰρῐέοι	χᾰρῐέοιτον	χᾰρῐεοίτην	χᾰρῐέοιμεν	χᾰρῐέοιτε	χᾰρῐέοιεν
middle	indicative	χᾰρῐέομαι	χᾰρῐέῃ, χᾰρῐέει	χᾰρῐέεται	χᾰρῐέεσθον	χᾰρῐέεσθον	χᾰρῐεόμεθᾰ	χᾰρῐέεσθε	χᾰρῐέονται
	optative	χᾰρῐεοίμην	χᾰρῐέοιο	χᾰρῐέοιτο	χᾰρῐέοισθον	χᾰρῐεοίσθην	χᾰρῐεοίμεθᾰ	χᾰρῐέοισθε	χᾰρῐέοιντο
passive	indicative	χᾰρῐσθήσομαι	χᾰρῐσθήσῃ	χᾰρῐσθήσεται	χᾰρῐσθήσεσθον	χᾰρῐσθήσεσθον	χᾰρῐσθησόμεθᾰ	χᾰρῐσθήσεσθε	χᾰρῐσθήσονται
	optative	χᾰρῐσθησοίμην	χᾰρῐσθήσοιο	χᾰρῐσθήσοιτο	χᾰρῐσθήσοισθον	χᾰρῐσθησοίσθην	χᾰρῐσθησοίμεθᾰ	χᾰρῐσθήσοισθε	χᾰρῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		χᾰρῐέειν			χᾰρῐέεσθαι		χᾰρῐσθήσεσθαι
participle	m	χᾰρῐέων			χᾰρῐεόμενος		χᾰρῐσθησόμενος
	f	χᾰρῐέουσᾰ			χᾰρῐεομένη		χᾰρῐσθησομένη
	n	χᾰρῐέον			χᾰρῐεόμενον		χᾰρῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: χᾰρῐῶ, χᾰρῐοῦμαι, χᾰρῐσθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	χᾰρῐῶ	χᾰρῐεῖς	χᾰρῐεῖ	χᾰρῐεῖτον	χᾰρῐεῖτον	χᾰρῐοῦμεν	χᾰρῐεῖτε	χᾰρῐοῦσῐ(ν)
	optative	χᾰρῐοίην, χᾰρῐοῖμῐ	χᾰρῐοίης, χᾰρῐοῖς	χᾰρῐοίη, χᾰρῐοῖ	χᾰρῐοῖτον, χᾰρῐοίητον	χᾰρῐοίτην, χᾰρῐοιήτην	χᾰρῐοῖμεν, χᾰρῐοίημεν	χᾰρῐοῖτε, χᾰρῐοίητε	χᾰρῐοῖεν, χᾰρῐοίησᾰν
middle	indicative	χᾰρῐοῦμαι	χᾰρῐῇ	χᾰρῐεῖται	χᾰρῐεῖσθον	χᾰρῐεῖσθον	χᾰρῐούμεθᾰ	χᾰρῐεῖσθε	χᾰρῐοῦνται
	optative	χᾰρῐοίμην	χᾰρῐοῖο	χᾰρῐοῖτο	χᾰρῐοῖσθον	χᾰρῐοίσθην	χᾰρῐοίμεθᾰ	χᾰρῐοῖσθε	χᾰρῐοῖντο
passive	indicative	χᾰρῐσθήσομαι	χᾰρῐσθήσῃ	χᾰρῐσθήσεται	χᾰρῐσθήσεσθον	χᾰρῐσθήσεσθον	χᾰρῐσθησόμεθᾰ	χᾰρῐσθήσεσθε	χᾰρῐσθήσονται
	optative	χᾰρῐσθησοίμην	χᾰρῐσθήσοιο	χᾰρῐσθήσοιτο	χᾰρῐσθήσοισθον	χᾰρῐσθησοίσθην	χᾰρῐσθησοίμεθᾰ	χᾰρῐσθήσοισθε	χᾰρῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		χᾰρῐεῖν			χᾰρῐεῖσθαι		χᾰρῐσθήσεσθαι
participle	m	χᾰρῐῶν			χᾰρῐούμενος		χᾰρῐσθησόμενος
	f	χᾰρῐοῦσᾰ			χᾰρῐουμένη		χᾰρῐσθησομένη
	n	χᾰρῐοῦν			χᾰρῐούμενον		χᾰρῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐχᾰ́ρῐσᾰ, ἐχᾰρῐσᾰ́μην, ἐχᾰρῐ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐχᾰ́ρῐσᾰ	ἐχᾰ́ρῐσᾰς	ἐχᾰ́ρῐσε(ν)	ἐχᾰρῐ́σᾰτον	ἐχᾰρῐσᾰ́την	ἐχᾰρῐ́σᾰμεν	ἐχᾰρῐ́σᾰτε	ἐχᾰ́ρῐσᾰν
	subjunctive	χᾰρῐ́σω	χᾰρῐ́σῃς	χᾰρῐ́σῃ	χᾰρῐ́σητον	χᾰρῐ́σητον	χᾰρῐ́σωμεν	χᾰρῐ́σητε	χᾰρῐ́σωσῐ(ν)
	optative	χᾰρῐ́σαιμῐ	χᾰρῐ́σειᾰς, χᾰρῐ́σαις	χᾰρῐ́σειε(ν), χᾰρῐ́σαι	χᾰρῐ́σαιτον	χᾰρῐσαίτην	χᾰρῐ́σαιμεν	χᾰρῐ́σαιτε	χᾰρῐ́σειᾰν, χᾰρῐ́σαιεν
	imperative		χᾰ́ρῐσον	χᾰρῐσᾰ́τω	χᾰρῐ́σᾰτον	χᾰρῐσᾰ́των		χᾰρῐ́σᾰτε	χᾰρῐσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐχᾰρῐσᾰ́μην	ἐχᾰρῐ́σω	ἐχᾰρῐ́σᾰτο	ἐχᾰρῐ́σᾰσθον	ἐχᾰρῐσᾰ́σθην	ἐχᾰρῐσᾰ́μεθᾰ	ἐχᾰρῐ́σᾰσθε	ἐχᾰρῐ́σᾰντο
	subjunctive	χᾰρῐ́σωμαι	χᾰρῐ́σῃ	χᾰρῐ́σηται	χᾰρῐ́σησθον	χᾰρῐ́σησθον	χᾰρῐσώμεθᾰ	χᾰρῐ́σησθε	χᾰρῐ́σωνται
	optative	χᾰρῐσαίμην	χᾰρῐ́σαιο	χᾰρῐ́σαιτο	χᾰρῐ́σαισθον	χᾰρῐσαίσθην	χᾰρῐσαίμεθᾰ	χᾰρῐ́σαισθε	χᾰρῐ́σαιντο
	imperative		χᾰ́ρῐσαι	χᾰρῐσᾰ́σθω	χᾰρῐ́σᾰσθον	χᾰρῐσᾰ́σθων		χᾰρῐ́σᾰσθε	χᾰρῐσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐχᾰρῐ́σθην	ἐχᾰρῐ́σθης	ἐχᾰρῐ́σθη	ἐχᾰρῐ́σθητον	ἐχᾰρῐσθήτην	ἐχᾰρῐ́σθημεν	ἐχᾰρῐ́σθητε	ἐχᾰρῐ́σθησᾰν
	subjunctive	χᾰρῐσθῶ	χᾰρῐσθῇς	χᾰρῐσθῇ	χᾰρῐσθῆτον	χᾰρῐσθῆτον	χᾰρῐσθῶμεν	χᾰρῐσθῆτε	χᾰρῐσθῶσῐ(ν)
	optative	χᾰρῐσθείην	χᾰρῐσθείης	χᾰρῐσθείη	χᾰρῐσθεῖτον, χᾰρῐσθείητον	χᾰρῐσθείτην, χᾰρῐσθειήτην	χᾰρῐσθεῖμεν, χᾰρῐσθείημεν	χᾰρῐσθεῖτε, χᾰρῐσθείητε	χᾰρῐσθεῖεν, χᾰρῐσθείησᾰν
	imperative		χᾰρῐ́σθητῐ	χᾰρῐσθήτω	χᾰρῐ́σθητον	χᾰρῐσθήτων		χᾰρῐ́σθητε	χᾰρῐσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		χᾰρῐ́σαι			χᾰρῐ́σᾰσθαι		χᾰρῐσθῆναι
participle	m	χᾰρῐ́σᾱς			χᾰρῐσᾰ́μενος		χᾰρῐσθείς
	f	χᾰρῐ́σᾱσᾰ			χᾰρῐσᾰμένη		χᾰρῐσθεῖσᾰ
	n	χᾰρῐ́σᾰν			χᾰρῐσᾰ́μενον		χᾰρῐσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κεχᾰ́ρῐκᾰ, κεχᾰ́ρῐσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεχᾰ́ρῐκᾰ	κεχᾰ́ρῐκᾰς	κεχᾰ́ρῐκε(ν)	κεχᾰρῐ́κᾰτον	κεχᾰρῐ́κᾰτον	κεχᾰρῐ́κᾰμεν	κεχᾰρῐ́κᾰτε	κεχᾰρῐ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεχᾰρῐ́κω	κεχᾰρῐ́κῃς	κεχᾰρῐ́κῃ	κεχᾰρῐ́κητον	κεχᾰρῐ́κητον	κεχᾰρῐ́κωμεν	κεχᾰρῐ́κητε	κεχᾰρῐ́κωσῐ(ν)
	optative	κεχᾰρῐ́κοιμῐ, κεχᾰρῐκοίην	κεχᾰρῐ́κοις, κεχᾰρῐκοίης	κεχᾰρῐ́κοι, κεχᾰρῐκοίη	κεχᾰρῐ́κοιτον	κεχᾰρῐκοίτην	κεχᾰρῐ́κοιμεν	κεχᾰρῐ́κοιτε	κεχᾰρῐ́κοιεν
	imperative		κεχᾰ́ρῐκε	κεχᾰρῐκέτω	κεχᾰρῐ́κετον	κεχᾰρῐκέτων		κεχᾰρῐ́κετε	κεχᾰρῐκόντων
middle/ passive	indicative	κεχᾰ́ρῐσμαι	κεχᾰ́ρῐσαι	κεχᾰ́ρῐσται	κεχᾰ́ρῐσθον	κεχᾰ́ρῐσθον	κεχᾰρῐ́σμεθᾰ	κεχᾰ́ρῐσθε	κεχᾰρῐ́δᾰται
	subjunctive	κεχᾰρῐσμένος ὦ	κεχᾰρῐσμένος ᾖς	κεχᾰρῐσμένος ᾖ	κεχᾰρῐσμένω ἦτον	κεχᾰρῐσμένω ἦτον	κεχᾰρῐσμένοι ὦμεν	κεχᾰρῐσμένοι ἦτε	κεχᾰρῐσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεχᾰρῐσμένος εἴην	κεχᾰρῐσμένος εἴης	κεχᾰρῐσμένος εἴη	κεχᾰρῐσμένω εἴητον/εἶτον	κεχᾰρῐσμένω εἰήτην/εἴτην	κεχᾰρῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν	κεχᾰρῐσμένοι εἴητε/εἶτε	κεχᾰρῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κεχᾰ́ρῐσο	κεχᾰρῐ́σθω	κεχᾰ́ρῐσθον	κεχᾰρῐ́σθων		κεχᾰ́ρῐσθε	κεχᾰρῐ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		κεχᾰρῐκέναι				κεχᾰρῐ́σθαι
participle	m	κεχᾰρῐκώς				κεχᾰρῐσμένος
	f	κεχᾰρῐκυῖᾰ				κεχᾰρῐσμένη
	n	κεχᾰρῐκός				κεχᾰρῐσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐκεχᾰρῐ́κειν, ἐκεχᾰρῐ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκεχᾰρῐ́κειν, ἐκεχᾰρῐ́κη	ἐκεχᾰρῐ́κεις, ἐκεχᾰρῐ́κης	ἐκεχᾰρῐ́κει(ν)	ἐκεχᾰρῐ́κετον	ἐκεχᾰρῐκέτην	ἐκεχᾰρῐ́κεμεν	ἐκεχᾰρῐ́κετε	ἐκεχᾰρῐ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐκεχᾰρῐ́σμην	ἐκεχᾰ́ρῐσο	ἐκεχᾰ́ρῐστο	ἐκεχᾰ́ρῐσθον	ἐκεχᾰρῐ́σθην	ἐκεχᾰρῐ́σμεθᾰ	ἐκεχᾰ́ρῐσθε	ἐκεχᾰρῐ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀποχαρίζομαι (apokharízomai)
• ἐγχαρίζομαι (enkharízomai)
• εὐχαρίζω (eukharízō)
• καταχαρίζομαι (katakharízomai)
• χάρισμα (khárisma)
• χαρισμός (kharismós)
• χαριστέον (kharistéon)
• χαριστήριος (kharistḗrios)

 

Descendants

• Greek: χαρίζω (charízo)

References

• “χαρίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “χαρίζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers

---

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /xaˈɾi.zo/
• Hyphenation: χα‧ρί‧ζω

Verb

χαρίζω • (charízo) (past χάρισα, passive χαρίζομαι, p‑past χαρίστηκα, ppp χαρισμένος)

1. give or offer as a gift
2. (in the passive voice, informal) remit, pardon see χαρίζομαι (charízomai)

Conjugation

χαρίζω   χαρίζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	χαρίζω	χαρίσω	χαρίζομαι	χαριστώ
2 sg	χαρίζεις	χαρίσεις	χαρίζεσαι	χαριστείς
3 sg	χαρίζει	χαρίσει	χαρίζεται	χαριστεί
1 pl	χαρίζουμε, [‑ομε]	χαρίσουμε, [‑ομε]	χαριζόμαστε	χαριστούμε
2 pl	χαρίζετε	χαρίσετε	χαρίζεστε, χαριζόσαστε	χαριστείτε
3 pl	χαρίζουν(ε)	χαρίσουν(ε)	χαρίζονται	χαριστούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	χάριζα	χάρισα	χαριζόμουν(α)	χαρίστηκα
2 sg	χάριζες	χάρισες	χαριζόσουν(α)	χαρίστηκες
3 sg	χάριζε	χάρισε	χαριζόταν(ε)	χαρίστηκε
1 pl	χαρίζαμε	χαρίσαμε	χαριζόμασταν, (‑όμαστε)	χαριστήκαμε
2 pl	χαρίζατε	χαρίσατε	χαριζόσασταν, (‑όσαστε)	χαριστήκατε
3 pl	χάριζαν, χαρίζαν(ε)	χάρισαν, χαρίσαν(ε)	χαρίζονταν, (χαριζόντουσαν)	χαρίστηκαν, χαριστήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα χαρίζω ➤	θα χαρίσω ➤	θα χαρίζομαι ➤	θα χαριστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα χαρίζεις, …	θα χαρίσεις, …	θα χαρίζεσαι, …	θα χαριστείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … χαρίσει   έχω, έχεις, … χαρισμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … χαριστεί   είμαι, είσαι, … χαρισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … χαρίσει   είχα, είχες, … χαρισμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … χαριστεί   ήμουν, ήσουν, … χαρισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … χαρίσει   θα έχω, θα έχεις, … χαρισμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … χαριστεί   θα είμαι, θα είσαι, … χαρισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	χάριζε	χάρισε	—	χαρίσου
2 pl	χαρίζετε	χαρίστε	χαρίζεστε	χαριστείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	χαρίζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας χαρίσει ➤		χαρισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	χαρίσει		χαριστεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αντιχάρισμα n (antichárisma, “gift in return”)
• αντιχαριστικός (anticharistikós) (grammar)
• αχάριστος (acháristos, “ungrateful”)
• αχαριστία f (acharistía, “ingratitude”)
• χαρισάμενος (charisámenos, participle) (date, in expressions)
• χάρισμα n (chárisma, “gift”)
• χαρισματικός (charismatikós, “charismatic”)
• χαριστικός (charistikós)
• and see: χάρη f (chári)

Further reading

• χαρίζω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.