χαλκός
Ancient Greek
Alternative forms
- καυχός (kaukhós) – Cretan
Etymology
Unknown. Has been compared to Proto-Slavic *želězo (“iron”), Latin ferrum, and Hittite [script needed] (ḫapalki-). Perhaps related to κάλχη (kálkhē, “purple”). Ultimately, Proto-Indo-European origin seems unlikely and the word is probably a borrowing from Pre-Greek.
Cognate to Mycenaean Greek 𐀏𐀏𐀩𐀀 (ka-ka-re-a).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /kʰal.kós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /kʰalˈkos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /xalˈkos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /xalˈkos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /xalˈkos/
Noun
χᾰλκός • (khalkós) m (genitive χᾰλκοῦ); second declension
- copper, or copper alloyed with tin, bronze
- (poetic) anything made of metal
- copper, cauldron, urn
- copper money
- the phrase χαλκοῦ ἄνθος (khalkoû ánthos): particle thrown off by copper while cooling
Inflection
Second declension of ὁ χᾰλκός; τοῦ χᾰλκοῦ (Attic)
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ χᾰλκός ho khalkós | τὼ χᾰλκώ tṑ khalkṓ | οἱ χᾰλκοί hoi khalkoí | ||||||||||
| Genitive | τοῦ χᾰλκοῦ toû khalkoû | τοῖν χᾰλκοῖν toîn khalkoîn | τῶν χᾰλκῶν tôn khalkôn | ||||||||||
| Dative | τῷ χᾰλκῷ tôi khalkôi | τοῖν χᾰλκοῖν toîn khalkoîn | τοῖς χᾰλκοῖς toîs khalkoîs | ||||||||||
| Accusative | τὸν χᾰλκόν tòn khalkón | τὼ χᾰλκώ tṑ khalkṓ | τοὺς χᾰλκούς toùs khalkoús | ||||||||||
| Vocative | χᾰλκέ khalké | χᾰλκώ khalkṓ | χᾰλκοί khalkoí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Derived terms
- ὀρείχαλκος (oreíkhalkos)
- παγχάλκεος (pankhálkeos)
- πάγχαλκος (pánkhalkos)
- πολύχαλκος (polúkhalkos)
- ὑπόχαλκος (hupókhalkos)
- χαλκάνθη (khalkánthē)
- χάλκανθον (khálkanthon)
- χάλκανθος (khálkanthos)
- χάλκασπις (khálkaspis)
- χαλκεία (khalkeía)
- χαλκεῖον (khalkeîon)
- χάλκειος (khálkeios)
- χαλκέμβολος (khalkémbolos)
- χαλκεοθώραξ (khalkeothṓrax)
- χάλκεος (khálkeos)
- χαλκεόφωνος (khalkeóphōnos)
- χαλκεύς (khalkeús)
- χαλκευτικός (khalkeutikós)
- χαλκευτός (khalkeutós)
- χαλκεύω (khalkeúō)
- χαλκεών (khalkeṓn)
- χαλκήϊος (khalkḗïos)
- χαλκήλατος (khalkḗlatos)
- χαλκήρης (khalkḗrēs)
- χαλκητάριον (khalkētárion)
- χάλκινος (khálkinos)
- χαλκίοικος (khalkíoikos)
- χαλκίον (khalkíon)
- χαλκίς (khalkís)
- χαλκῖτις (khalkîtis)
- χαλκοβαρής (khalkobarḗs)
- χαλκοβατής (khalkobatḗs)
- χαλκόγενυς (khalkógenus)
- χαλκογλώχις (khalkoglṓkhis)
- χαλκόδετος (khalkódetos)
- χαλκοειδής (khalkoeidḗs)
- χαλκοκνήμις (khalkoknḗmis)
- χαλκοκορυστής (khalkokorustḗs)
- χαλκόκροτος (khalkókrotos)
- χαλκομόλυβδος (khalkomólubdos)
- χαλκοπάρῃος (khalkopárēios)
- χαλκόπους (khalkópous)
- χαλκοτυπέω (khalkotupéō)
- χαλκότυπος (khalkótupos)
- χαλκουργός (khalkourgós)
- χαλκοῦς (khalkoûs)
- χαλκόφωνος (khalkóphōnos)
- χαλκοχίτων (khalkokhítōn)
- χαλκόω (khalkóō)
- χάλκωμα (khálkōma)
- Χάλκων (Khálkōn)
Descendants
- Greek: χαλκός (chalkós)
- → Arabic: حَلْقُوس (ḥalqūs), حَلْقُوص (ḥalqūṣ), حَرْقُوس (ḥarqūs), حَرْقُوص (ḥarqūṣ)
- → French: harkous, harqous
References
- “χαλκός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “χαλκός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- “χαλκός”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- χαλκός in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “χαλκός”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- G5475 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- brass idem, page 93.
- bronze idem, page 100.
- cinerary urn idem, page 132.
- copper idem, page 173.
- kettle idem, page 468.
- urn idem, page 940.
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- Beekes, Robert S. P. (2010), “χαλκός”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 1611–1612
Greek
Etymology
Learnedly, from Ancient Greek χαλκός (khalkós) & semantic loan from English bronze.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /xalˈkos/
- Hyphenation: χαλ‧κός
Noun
χαλκός • (chalkós) m (plural χαλκοί)
- (chemistry, metallurgy) copper
Declension
declension of χαλκός
| case \\ number | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | χαλκός • | χαλκοί • | |
| genitive | χαλκού • | χαλκών • | |
| accusative | χαλκό • | χαλκούς • | |
| vocative | χαλκέ • | χαλκοί • | |
| Usually in the singular. | |||
Coordinate terms
- Appendix:Greek names for chemical elements
Derived terms
- Εποχή του Χαλκού f (Epochí tou Chalkoú, “Bronze Age”)
Related terms
- χαλκο- (chalko-, “copper, copper coloured”, prefix)
Greek terms prefixed with χαλκο-
and
- επιχάλκωση f (epichálkosi)
- ορείχαλκος m (oreíchalkos, “bronze”)
- ορειχάλκινος (oreichálkinos, “bronze”, adjective)
- χαλκείο n (chalkeío)
- χάλκευμα n (chálkevma)
- χάλκευση f (chálkefsi)
- χαλκευτήριο n (chalkeftírio)
- χαλκευτής m (chalkeftís)
- χαλκεύω (chalkévo)
- χαλκιάς m (chalkiás)
- χάλκινος (chálkinos, “made of copper”, adjective)
- χαλκουργείο n (chalkourgeío)
- χαλκουργός m (chalkourgós)
- χαλκούς (chalkoús, “made of copper”, adjective) (formal)
- χάλκωμα n (chálkoma)
- χαλκωματάδικο n (chalkomatádiko)
- χαλκωματάς m (chalkomatás)
- χαλκωρυχείο n (chalkorycheío)
Not related to χαλκάς m (chalkás)
References
- χαλκός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
Further reading
χαλκός on the Greek Wikipedia.Wikipedia el