χαλκοκορυστῇ

χαλκοκορυστῇ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰal.ko.ko.rys.tɛ̂ːi̯/ → /xal.ko.ko.rysˈti/ → /xal.ko.ko.risˈti/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰal.ko.ko.rys.tɛ̂ːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰal.ko.ko.rysˈte/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xal.ko.ko.rysˈti/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xal.ko.ko.rysˈti/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xal.ko.ko.risˈti/

Adjective

χαλκοκορυστῇ • (khalkokorustêi)

1. masculine dative singular of χαλκοκορυστής (khalkokorustḗs)