φονεύω
Greek
Etymology
From Ancient Greek φονεύω (phoneúō).
Pronunciation
- IPA(key): /foˈnevo/
Verb
φονεύω • (fonévo) (simple past φόνευσα)
- murder, kill
Conjugation
φονεύω
| Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | φονεύω | φόνευα | θα φονεύω | να φονεύω | |
| 2s | φονεύεις | φόνευες | θα φονεύεις | να φονεύεις | φόνευε |
| 3s | φονεύει | φόνευε | θα φονεύει | να φονεύει | |
| 1p | φονεύουμε, φονεύομε | φονεύαμε | θα φονεύουμε, φονεύομε | να φονεύουμε, φονεύομε | |
| 2p | φονεύετε | φονεύατε | θα φονεύετε | να φονεύετε | φονεύετε |
| 3p | φονεύουν, φονεύουνε | φόνευαν, φονεύαν, φονεύανε | θα φονεύουν, φονεύουνε | να φονεύουν, φονεύουνε | |
| Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | φονεύσω | φόνευσα | θα φονεύσω | να φονεύσω | |
| 2s | φονεύσεις | φόνευσες | θα φονεύσεις | να φονεύσεις | φόνευσε |
| 3s | φονεύσει | φόνευσε | θα φονεύσει | να φονεύσει | |
| 1p | φονεύσουμε, φονεύσομε | φονεύσαμε | θα φονεύσουμε, φονεύσομε | να φονεύσουμε, φονεύσομε | |
| 2p | φονεύσετε | φονεύσατε | θα φονεύσετε | να φονεύσετε | φονεύστε, φονεύτε |
| 3p | φονεύσουν, φονεύσουνε | φόνευσαν, φονεύσαν, φονεύσανε | θα φονεύσουν, φονεύσουνε | να φονεύσουν, φονεύσουνε | |
| Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
| 1s | έχω φονεύσει | είχα φονεύσει | θα έχω φονεύσει | να έχω φονεύσει | |
| 2s | έχεις φονεύσει | είχες φονεύσει | θα έχεις φονεύσει | να έχεις φονεύσει | έχε φονευμένο |
| 3s | έχει φονεύσει | είχε φονεύσει | θα έχει φονεύσει | να έχει φονεύσει | |
| 1p | έχουμε φονεύσει | είχαμε φονεύσει | θα έχουμε φονεύσει | να έχουμε φονεύσει | |
| 2p | έχετε φονεύσει | είχατε φονεύσει | θα έχετε φονεύσει | να έχετε φονεύσει | έχετε φονευμένο |
| 3p | έχουν φονεύσει | είχαν φονεύσει | θα έχουν φονεύσει | να έχουν φονεύσει | |
| Alternative* perfect: | έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) φονευμένο | ||||
| pluperfect: | είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) φονευμένο | ||||
| future perfect: | θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) φονευμένο | ||||
| subjunctive: | να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) φονευμένο | ||||
| Participle: | φονεύοντας | Non-finite ‡ | φονεύσει | 17, 1a | |
| This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. | |||||
Related terms
- see: φόνος m (fónos, “murder”)