φιλόδικος
Greek
Adjective
φιλόδικος • (filódikos) m (feminine φιλόδικη, neuter φιλόδικο)
- litigious, argumentative, combative
Declension
declension of φιλόδικος
number case / gender | singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | φιλόδικος • | φιλόδικη • | φιλόδικο • | φιλόδικοι • | φιλόδικες • | φιλόδικα • |
genitive | φιλόδικου • | φιλόδικης • | φιλόδικου • | φιλόδικων • | φιλόδικων • | φιλόδικων • |
accusative | φιλόδικο • | φιλόδικη • | φιλόδικο • | φιλόδικους • | φιλόδικες • | φιλόδικα • |
vocative | φιλόδικε • | φιλόδικη • | φιλόδικο • | φιλόδικοι • | φιλόδικες • | φιλόδικα • |
derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο φιλόδικος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο φιλόδικος (o pio filódikos), etc.) |
Further reading
- φιλόδικος in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.