φθινόπωρο
Greek
Alternative forms
- χινόπωρο (chinóporo) (literary, scholarly)
Etymology
From Ancient Greek φθινόπωρον (phthinópōron), from φθίνω (phthínō, “to lessen, to fall down, to wilt”) and ὀπώρα (opṓra, “fruit”).
Pronunciation
- IPA(key): [fθiˈno̞po̞ˌro̞]
Noun
φθινόπωρο • (fthinóporo) n (plural φθινόπωρα)
- autumn (UK & US), fall (US) (third of the four seasons, between summer and winter)
- (figuratively) autumn (time period when someone or something is past its prime)
- Ο παππούς βρίσκεται στο φθινόπωρο της ζωής του. ― O pappoús vrísketai sto fthinóporo tis zoḯs tou. ― Grandad is in the autumn of his life.
Declension
declension of φθινόπωρο
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | φθινόπωρο • | φθινόπωρα • |
| genitive | φθινοπώρου • | φθινοπώρων • |
| accusative | φθινόπωρο • | φθινόπωρα • |
| vocative | φθινόπωρο • | φθινόπωρα • |
Coordinate terms
| Seasons in Greek · εποχές (epochés) (layout · text) | |||
|---|---|---|---|
| άνοιξη (ánoixi, “spring”) | καλοκαίρι (kalokaíri, “summer”) | φθινόπωρο (fthinóporo, “autumn”) | χειμώνας (cheimónas, “winter”) |
Derived terms
- φθινοπωρινός (fthinoporinós, “autumnal, autumn”) (adjective)
- φθινοπωριάτικος (fthinoporiátikos, “autumnal, autumn”) (adjective)
- φθινοπωριάτικα (fthinoporiátika, “in the autumn”) (adverb)
Further reading
- φθινόπωρο in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
