φθείρας

φθείρας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰtʰěː.raːs/ → /ˈɸθi.ras/ → /ˈfθi.ras/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰtʰěː.raːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpʰtʰi.ras/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈɸθi.ras/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈfθi.ras/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈfθi.ras/

Participle

φθείρᾱς • (phtheírās) m (feminine φθείρᾱσᾰ, neuter φθεῖρᾰν); first/third declension

1. aorist active participle of φθείρω (phtheírō)

Declension

First and third declension of φθείρᾱς; φθείρᾱσᾰ; φθεῖρᾰν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		φθείρᾱς phtheírās	φθείρᾱσᾰ phtheírāsa	φθεῖρᾰν phtheîran		φθείρᾰντε phtheírante	φθειρᾱ́σᾱ phtheirā́sā	φθείρᾰντε phtheírante		φθείρᾰντες phtheírantes	φθείρᾱσαι phtheírāsai	φθείρᾰντᾰ phtheíranta
Genitive		φθείρᾰντος phtheírantos	φθειρᾱ́σης phtheirā́sēs	φθείρᾰντος phtheírantos		φθειρᾰ́ντοιν phtheirántoin	φθειρᾱ́σαιν phtheirā́sain	φθειρᾰ́ντοιν phtheirántoin		φθειρᾰ́ντων phtheirántōn	φθειρᾱσῶν phtheirāsôn	φθειρᾰ́ντων phtheirántōn
Dative		φθείρᾰντῐ phtheíranti	φθειρᾱ́σῃ phtheirā́sēi	φθείρᾰντῐ phtheíranti		φθειρᾰ́ντοιν phtheirántoin	φθειρᾱ́σαιν phtheirā́sain	φθειρᾰ́ντοιν phtheirántoin		φθείρᾱσῐ / φθείρᾱσῐν phtheírāsi(n)	φθειρᾱ́σαις phtheirā́sais	φθείρᾱσῐ / φθείρᾱσῐν phtheírāsi(n)
Accusative		φθείρᾰντᾰ phtheíranta	φθείρᾱσᾰν phtheírāsan	φθεῖρᾰν phtheîran		φθείρᾰντε phtheírante	φθειρᾱ́σᾱ phtheirā́sā	φθείρᾰντε phtheírante		φθείρᾰντᾰς phtheírantas	φθειρᾱ́σᾱς phtheirā́sās	φθείρᾰντᾰ phtheíranta
Vocative		φθείρᾱς phtheírās	φθείρᾱσᾰ phtheírāsa	φθεῖρᾰν phtheîran		φθείρᾰντε phtheírante	φθειρᾱ́σᾱ phtheirā́sā	φθείρᾰντε phtheírante		φθείρᾰντες phtheírantes	φθείρᾱσαι phtheírāsai	φθείρᾰντᾰ phtheíranta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		φθειρᾰ́ντως phtheirántōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.