φασαρία
Greek
Etymology
From Italian fesseria (“stupidity, nonsense”).
Pronunciation
- IPA(key): /fasaˈɾia/
- Hyphenation: φα‧σα‧ρί‧α
Noun
φασαρία • (fasaría) f (plural φασαρίες)
- noise, racket (loud, unwanted noise disturbance)
- Δεν ακούω τι λες με την φασαρία έξω. ― Den akoúo ti les me tin fasaría éxo. ― I can't hear you with all the noise outside.
- Κάνει συνεχώς φασαρία καθώς προσπαθώ να κοιμηθώ. ― Kánei synechós fasaría kathós prospathó na koimithó. ― She's constantly making a racket while I'm trying to sleep
- (colloquial, by extension) trouble, commotion, bother (difficulty, problem, condition, or action contributing to such a situation))
- Έγιναν πάλι φασαρίες στο κέντρο της Αθήνας. ― Éginan páli fasaríes sto kéntro tis Athínas. ― There was trouble again in the centre of Athens.
- Να μη σε βάζω σε φασαρία τώρα, θα έρθω άλλη μέρα. ― Na mi se vázo se fasaría tóra, tha értho álli méra. ― I won't trouble you now, I'll pop by another day.
- Έχει φασαρίες με την εφορία πάλι. ― Échei fasaríes me tin eforía páli. ― He's having trouble with the tax office again.
Declension
declension of φασαρία
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | φασαρία • | φασαρίες • |
| genitive | φασαρίας • | φασαριών • |
| accusative | φασαρία • | φασαρίες • |
| vocative | φασαρία • | φασαρίες • |
Derived terms
- φασαρίας m (fasarías, “loud person”)
- φασαριόζος m (fasariózos, “troublemaker”)
Synonyms
- (noise): θόρυβος m (thóryvos)
- (trouble, bother): μπελάς m (belás), ανησυχία f (anisychía), ενόχληση f (enóchlisi), στενοχώρια f (stenochória)