φανταστικός
Greek
Etymology
From Ancient Greek φαντάζω (phantázō).
Adjective
φανταστικός • (fantastikós) m (feminine φανταστική, neuter φανταστικό)
- imaginary, fantastic
- fictional, fictionary
- unreal
- (mathematics) imaginary, not real
Declension
declension of φανταστικός
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | φανταστικός | φανταστική | φανταστικό | φανταστικοί | φανταστικές | φανταστικά |
| genitive | φανταστικού | φανταστικής | φανταστικού | φανταστικών | φανταστικών | φανταστικών |
| accusative | φανταστικό | φανταστική | φανταστικό | φανταστικούς | φανταστικές | φανταστικά |
| vocative | φανταστικέ | φανταστική | φανταστικό | φανταστικοί | φανταστικές | φανταστικά |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο φανταστικός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο φανταστικός (o pio fantastikós), etc.) | |||||
Synonyms
- επινοημένος (epinoïménos)
Antonyms
- πραγματικός (pragmatikós, “real”)
Derived terms
- φανταστικός αριθμός m (fantastikós arithmós, “imaginary number”)
Related terms
- φαντασία f (fantasía, “imagination”)
- and see at φαντάζω (at fantázo)