φίλτατος

φίλτατος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰíl.ta.tos/ → /ˈɸil.ta.tos/ → /ˈfil.ta.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰíl.ta.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpʰil.ta.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈɸil.ta.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈfil.ta.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈfil.ta.tos/

Adjective

φίλτᾰτος • (phíltatos) m (feminine φιλτᾰ́τη, neuter φίλτᾰτον); first/second declension

1. (Epic) superlative degree of φῐ́λος (phílos)

Declension

First and second declension of φίλτᾰτος; φιλτᾰ́τη; φίλτᾰτον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		φίλτᾰτος phíltatos	φιλτᾰ́τη philtátē	φίλτᾰτον phíltaton		φιλτᾰ́τω philtátō	φιλτᾰ́τᾱ philtátā	φιλτᾰ́τω philtátō		φίλτᾰτοι phíltatoi	φίλτᾰται phíltatai	φίλτᾰτᾰ phíltata
Genitive		φιλτᾰ́του philtátou	φιλτᾰ́της philtátēs	φιλτᾰ́του philtátou		φιλτᾰ́τοιν philtátoin	φιλτᾰ́ταιν philtátain	φιλτᾰ́τοιν philtátoin		φιλτᾰ́των philtátōn	φιλτᾰ́των philtátōn	φιλτᾰ́των philtátōn
Dative		φιλτᾰ́τῳ philtátōi	φιλτᾰ́τῃ philtátēi	φιλτᾰ́τῳ philtátōi		φιλτᾰ́τοιν philtátoin	φιλτᾰ́ταιν philtátain	φιλτᾰ́τοιν philtátoin		φιλτᾰ́τοις philtátois	φιλτᾰ́ταις philtátais	φιλτᾰ́τοις philtátois
Accusative		φίλτᾰτον phíltaton	φιλτᾰ́την philtátēn	φίλτᾰτον phíltaton		φιλτᾰ́τω philtátō	φιλτᾰ́τᾱ philtátā	φιλτᾰ́τω philtátō		φιλτᾰ́τους philtátous	φιλτᾰ́τᾱς philtátās	φίλτᾰτᾰ phíltata
Vocative		φίλτᾰτε phíltate	φιλτᾰ́τη philtátē	φίλτᾰτον phíltaton		φιλτᾰ́τω philtátō	φιλτᾰ́τᾱ philtátā	φιλτᾰ́τω philtátō		φίλτᾰτοι phíltatoi	φίλτᾰται phíltatai	φίλτᾰτᾰ phíltata
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		φίλτᾰτᾰ phíltata				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.