υποκύπτω

υποκύπτω

See also: ὑποκύπτω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὑποκύπτω (hupokúptō, “stoop under a yoke”). Morphologically, from υπο- (“under”) +‎ κύπτω (“bend”).

Pronunciation

• IPA^(key): /i.poˈci.pto/
• Hyphenation: υ‧πο‧κύ‧πτω

Verb

υποκύπτω • (ypokýpto) (simple past υπέκυψα, passive —)

1. succumb
2. (figuratively) I die

   Υπέκυψε στα τραύματά του. ― Ypékypse sta trávmatá tou. ― (please add an English translation of this usage example)

Conjugation

υποκύπτω   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	υποκύπτω	υποκύψω
2 sg	υποκύπτεις	υποκύψεις
3 sg	υποκύπτει	υποκύψει
1 pl	υποκύπτουμε, [‑ομε]	υποκύψουμε, [‑ομε]
2 pl	υποκύπτετε	υποκύψετε
3 pl	υποκύπτουν(ε)	υποκύψουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	υπέκυπτα	υπέκυψα
2 sg	υπέκυπτες	υπέκυψες
3 sg	υπέκυπτε	υπέκυψε
1 pl	υποκύπταμε	υποκύψαμε
2 pl	υποκύπτατε	υποκύψατε
3 pl	υπέκυπταν, υποκύπταν(ε)	υπέκυψαν, υποκύψαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα υποκύπτω ➤	θα υποκύψω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα υποκύπτεις, …	θα υποκύψεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … υποκύψει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … υποκύψει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … υποκύψει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	(υπόκυπτε)	υπόκυψε
2 pl	υποκύπτετε	υποκύψτε
Other forms
Active present participle ➤	υποκύπτοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας υποκύψει ➤
Passive perfect particple ➤	—
Nonfinite form ➤	υποκύψει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• see: κύπτω (kýpto, “bend forward”) (Katharevousa)